2010 haziran annelerinin doğum hikayeleri

elh

Yeni Üye
Üye
2010 haziran annelerinin doğum hikayeleri
normal doğum hikayeleri doğum hikayeleri sezeryan sezeryan 2010
kızlar şaka maka 10 haftalık 20 haftalık derken
hepimiz gün saymaya başladık
hatta doğum haberlerimiz geliyor yavaş yavaş...
şimdiye kadar hikayeleri okuyup okuyup ağladık
şimdi sıra bizde,biz yazalım okuyanlar ağlasın:humble:
 

şimdilik diğer tarafa yazdıklarımı kopyaladım belki orda görmemişsinizdir diye sonrasında daha güzel anlatıcam inşallah

Çok kısa bir özet geçeyim kızlar şimdilik sonra detaylandırırım.

Hepinizin bildiği gibi 13.05.2010 sabaha karşı 05:00 itibari ile sancım başladı. Ama okadar hafiftiki kendim bile inanmadım sabah 07:00 ye kadar evde dolandım annemi uynadırım son hazırlıkları her ihtimale karşı kontrol ettirdim. 07:00 de duş aldım sonra doktoru aradım ve sizlere yazdım tuttum hastanenin yolunu. Hastanedeki doktor yüzüme bakıp sancımın hafifliğini görünce çok önemsemeyim nst ye aldı nst de en yüksek sancım 25 ti ama düzenliydi doktor nst yi görünce bunlar doğum için yeterli sancı değil ama eylem başlamış daha doğurmana çok var gel muayne edelim dedi. Muayneyide çatı muaynesi yapmadı vajinal ulturasonla baktı ama o sıradı adamın yüzü değişti ve çok çatı muaynesine geçelim hazırla kendini dedi (hiç korkulacak bişey değil asla kendinizi kasmayın) Çatı kontrolü sırasında iyice yüzü değişti silinmen var ve açıklığın 5cm hemen yatış deyip Rıza beye bilgi verdi Rıza bey takibe alınmamı ve kendisini yarımsaatte bir bilgilendirmelerini istedi beni telefona aldı ve sakin olmamı herşeyin güzel olduğunu bir süre sonra yanımda olacağını söyledi. Sonra beni odaya aldılar nst ye bağadılar sancı yokken herşey süper sancı yaklaşık 1-2 dakka sürüyor ve bulantı yapıyor ama şiddetli dayanılmaz değildi.Sonra başka bir doktor geldi (Rıza Beyin o hastanedeki ekibiymiş) Birkezde o çatı muaynesi yaptı ve oda açıklığımı onayladı fakat kafanın pelvise henüz tam dayanmadığını bununda doğum esnasında vakum gerektirebileceğini söyledi. Usg ye aldılar beni bebeğin kilosy 3.800 çıkıyordu kafasıda büyüktü. Tüm bu bilgiler Rıza beye verildi oda yarım saat içinde geleceğini damar yolumun açılmasını ve beni hazırlamalarını söyledi. Ben kuzu kuzu kim ne derse yapıyorum biryandanda hemşirelere ama ben daha kuaföre gitmedim diye ağlıyorum. Neyse sonunda Kendi doktorum geldi birden kendimi acayip güvende hissettim oda çatı muaynemi yaptı (bukadar korkarken arka arkaya muayne olmak varmış :) ama korkulacak bişey değil) oda bebeğin başının pelvise dayanmadığını normalde bu açıklığa göre başın silme dayanması gerektiğini ama benim kızımın taşması olduğunu bu nedenle bana bu aşamada normal doğum garantisi veremeyeceğini ancak 8cm açıklığa gelince kesin konuşabileceğini fakat eğer 8 cmdede dayanmazsa o zaman sezeryan için riske gireceğimi rahmi daha fazla kesmesi gerektiğini çünkü bebeğin daha aşağıdan çekileceğini söyledi yada normalle devam edeceğini ama vakum kullanacağını.Bende salak gibi bunları duyunca tırstım epudral şartıyla sezeryana karar verdim. Annem hariç bütün aile bebeği riske atmamaktan ve biran önce doğuma girmemden yanaydı birtek annem karşı çıktı keşke dinleseydim. Neyse beni ameliyathaneye almak için geldiklerinde ben 15 dakika boyunca şiddetli kustum ve 2 dakikada bir sancı girdi. Sonra aşağıya indirdiler. Epudralim yapıldı arkasından spinal uyuştum . Rıza hoca ilk kesiyi attı eşim ameliyathaneye girdi 15 dakka sonra saat 12:39 da Ayşe Nazın ilk ağlaması duyuldu. biraz geç çıktı kızım çünkü ben yukarıdan aşağıya inene kadar meğersem açılmam tamamlanmış doktor anestezisten önce bakabilseydi beni ameliyathanede doğurtacaklardı ama geç kalınmış bana bunları sonradan anlattı Rıza Bey meğersem pisi pisine sezeryana girmişim. Neyse ben hep rabbim hayırlısını versin diye dua ettim zaten hayırlısı buymuş demekki. Bu son aşamayı sonra ayrıntılandırıcam sizlere. Sezeryan olacak arkadaşlar içinde epudral tercih edin derim hiç korkulacak bişey yok ufak bir dürtüklenme issi yaşıyorsunuz okadar başka bişey hissetmiyorsunuz birde bebeğin çıkışı ve sizin yanağına kyulması süper bir an. Sonrasındada çok dirayetli olun ve ayağa ilk kalkıştan korkmayın korktukça acı artıyor. Ayağa kalkarken yukarı bakın yeter. Allah herkese hayırlısını versin. Göya özet olacaktı kaptırdım gidiyorum ama kızım uyanmak üzere yanına koşmam lazım. Aklımda çok şey var size söylemek istediğim ara ara yazarım artık sizleri seviyorum.
:grouphug:
 
ayyy zeynep moral oldu yazdıkların,ALLAH analalı babalı buyutsun bebeciğini, nazarlardan korusun. belden iğneden korkuyordum sayende rahatladım bıraz.
 
biraz geç oldu ama doğum hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum. gerçi gruptan yazmıştım ama burda da olsun istedim.

19 mayısı 20 mayısa bağlayan gece saat 1 gibi lavaboya gittim hafif bir kan geldi peçeteye.
bende bir heyecan hemen eşimi kaldırdım. doğum bu gün yada engeç yarın olur dedim. oda heyecanlandı.
dr. gidelimmi dedi ben daha vakit olduğunu söyledim. o yattı ama beni uyku tutmuyordu heyecandan her 10 dk bir tuvalete gidiyordum saat 4 gibi hafif suyum geldi.
yaklaşık 15 dk bir tuvalete gitmeye başladım ve ped kullanmak zorunda kaldım.
eşim gidelim dr. yada bir tel aç diyo ben yok sancım filan yok olmaz dedim iyikide öyle yapmışım neyse saat 6:30 eşim işe gitmek zorundaydı ben de git birşey olursa seni ararım dedim. zaten dr.umla randevum vardı rutin kan tahlillerimin verilmesi lazımdı. saat 7:30 gibi nete girdim sizlerede haber verdikten sonra tek başıma gittim hastaneye. önce kanımı verdim.
sonra dr. aradım meğer gece nöbetçiymiş az önce çıktım hastaneden dedi. bana sen acile git muayeni ol bana haber ver dedi
gittim acile nst ye bağladılar sonra ultrason ve malum alttan muayene yapıldı. bende sancının s sesi bile yokken 4 cm açılman var yatışını veriyorum yakının varmı dedi. bende tek geldim diyince kadında afalladı bir an. yanıma bir hasta bakıcı verdiler kadın tüm işlemlerimi yaptı sağ olsun. eşimi annemi filan aradım haber verdim ve beni sancı odasına çıkardılar. orda tekrar nst ye bağladılar sancı filan yok ama açılma 5 cm olmuştu. dr.um aradı o ara oradakilere kendi hastasının olduğunu söylemiş ilgilensinler diye. neyse saat 10 da girdiğim sancı odasında saat 1:30 olmuştu ve bende hala tık yoktu.
o ara tansiyonum 160-100 olunca sezeryana almayı bile düşünmüş doktorlar. neyse sonra bana suni sancı verdiler. (hiçte korktuğum gibi değilmiş suni sancı.) tabi tansiyon 16-10 olunca bana oksijen filan taktılar . saat 14:00 gibi sancılarım arttı artık kızım baya bir zorlamaya başlamıştı.saat 16 ya doğru artık kendini göstermeye başladı meleğim ve beni hemen masaya aldılar. ilk sancımda iyice ıkındım olmadı ama ikinci sancımda kızım geldi. inanırmısınız kafası çıktığında ağlıyordıu meleğim allahım o an herşey bitmişti. uykusuz ve kaşıntılarla geçen o 1.5 ay ve sancıyla boğuştuğum o 2 saati sanki hiç yaşamamış gibiyidim. kızımı bana gösterip göbiğini kestikten sonra muayene için götürdüler. o andan sonra eşimin düşmesini bekledim dikişlerim atıldıktan sonra tekerlekli sandalyeye bindiğimde kulaklarımda bir çınlama oldu hasta bakıcaya başım dönüyor dediğimi hatırlıyorum gözlerimi açtığımda başımda 6-7 kişi kendine geliyor dediklerini hatırladım tekrar gitmişim meğer bayılmışım tansiyonum 5-2 kadar düşmüş.


velhasıl herşey bitti akmaş 8 gibi kızımı bana getirdiler giydirmişler melek gibiydi yavrummmm....
allahım sen nelere kadirsin verdiklerine binlerce şükürler olsun. hemen emzirdim kızımı kokladım miss gibiydi.
saat 23.00 da odaya aldılar bizi eşim geldi yanıma o ana kadar bizi görememişti.
doğmadan onu istemeyen eşim nasıl sevdi meleğimi o an dünyalar benim olmuştu. şimdi kızım 18 günlük evimizin neşesi abisinin, annesinin ve babasının bir tanesii herşeyimiz.....
rabbim tüm evlat özlemi çekenleri ve siz evlatlarına kavuşmak isteyen teyzoşlarımızı tez zamanda evlatlarına kavuşturur inşallah......

kızlar biraz uzun oldu ama herşeyi yazmak istedim. hepinizi öpüyüruzzzz
 
Canim hikayen benim butun normal dogum korkularimi biranda goturdu masallah sanki epidural yaptirmis gibi gecmis dogumun ayrica hastaneye gidene kadar ki cesaretin takdire deger boyutta.Allah bebegini sana bagislasin.Darisi tez zamanda benim basima insallah canim.
 
Canim hikayen benim butun normal dogum korkularimi biranda goturdu masallah sanki epidural yaptirmis gibi gecmis dogumun ayrica hastaneye gidene kadar ki cesaretin takdire deger boyutta.Allah bebegini sana bagislasin.Darisi tez zamanda benim basima insallah canim.


amin canım darısı başına inşallah
korkulacak bir durum yok inan
ayrıca bende deli cesareti var her konuda öyleyimdir.
yalnız başına bişeyleri yapmaktan hiç bir zaman korkmadım

allah tez zamanda senide evladına kavuştursun inşallah
 
Bende anlatayım kızlar doğum öykümü,
Bildğnz üzre zaten hafif lekeli kanamam vardı 6 haziran pazar gecesi sancılarım çoğalınca annemi uyandırdım saat 2:00 falandı hastaneye gttiğimizde 2 cm açılmam olmuş bebeğin suyu azalmış dedi dr kontrol vs derken yatış işlemlerim yapıldı ve ardından verdiler suni sancıyı=(
Yeni doğum yapacaklar korkmasınlar ama Allahım o nasıl bi işkencedir hastaneyi inletmişim bağırmaktan.. Saat kaça kadar o sancıyı çektim bilmiyorum nihayetnde açılmam 5 cm olunca epidural verdiler sonrasında ben uyumuşum.. Sabah 9.20 falan hemşire gelip açılmama baktı 10 cm olmuş dedi girdik doğumhaneye. 3 ıkınmada bebeğimi aldım kucağıma=)) bebeğimin bacaklarımın arasından çıkışını bile gördüm=) Sonrasında bebeğin eşini aldılar 6 dikişle yırttık paçayı=))
Benım doğurmam la eşimin doğumhanenin önüne gelmesi aynı anda olmuş. Kızım hakkaten babasını bekledi=))
Akşam 5 gibi de çıktık hastaneden...İşte böyle bizim hikayemiz...
Allahım yeni doğum yapıcak herkesi bi avazda kurtarsın inş.
 
Bu arada Cemre 3,410 kg 53 cm boyunda doğdu, elleri ve ayakları biraz büyükçe bi bebek
Eldivenlerimiz çoraplarımız olmuyo hiç, hep yeniden aldı babası
 
bende dogum hıkayemı yazayım, 2. bebegı duşundugumde okurum, unutmamış olurum hem yaşadıklarımı, aklımı başıma devşiririm belkı :))

cuma sabahı yusuf yusuf seslerı arasında sabahın 8. de hastaneye vardık, herkes bana kurbanlık koyun gıbı bakıyordu. neyse odaya yerleştık, totosu açık gecelıgı gıydırıp, totoma lavmanı taktılar. sonra yarım saat malum durum oldu, berbat bi histi ama acayıp rahatlatıyor ınsanı tertemız oluyorsun. neyse koluma serum taktılar, herkesle vedalaştım amelıyathaneye gırdım. buz gibi bi oda. hemen bana yastık verdıler egılerek yastıga sarıl dedıler, çok hızlı oldukları ıçın şaşkınlıkla yedım iğneyı acıdı ama hayalımde oldugu kadar acımadı ALLAH var. spinalı taktılar yattım sedyeye, hıssıslık başladı, dedıler hazır mısın, başladılar midemden karnıma iktirmıye, sonra o sess,, ALLAHIM yüce rabbim hayatımın en mutlu anıydı diyebilirim. ağlamaya başladım sonra önmden geçirdıler iğnelerını yaparken ızledım, bu melek benım mi dedım, bu nasıl bir lutuf ALLAHım bunu hakedecek ne yaptım, şukurler olsun dıye hıçkırırak ağladım.hatta doktorum hıçkırma bak dıkışlerın yamuk olur dıye dalga bıle geçti. sonra bebegımı verdıler, kokladım kuzumu, yanagıma degınce hemen sustu, tanıdı anneciğini... 1 dk tuttular gıttı bebegım. bende azıcık sustum sakınleştım ama mıdem bulamaya başladı ,istifra ettım onlar benı dıkerken. yarım saat sonra işlerı bıttı, bende açıldım temızledıler, yukarı cıktık. eşim aglıyordu çok guzel kızımız diye. odaya geçtık bebegım geldı. hemen emzırme faslı başladı, emdı uyudu. 6 saat sonra ayaga kalkmam da cok zorlandım. ılk ayaga kalktım başım dondu ama tuvalete kadar ıdare ettim yurudum, ama tuvalete oturunca tansıyonum cok duştu ve bayılmışım. açılamadım bi turlu ayaklarımda hafıf uyuşuktu. oda serum falan taktılar, toparlayınca azıcık yataga aldılar, neyse 2, kalkışta ıyıydım. en zor an benım için buydu. gece yurudum açıldım. sabah ta çıktık ve evımıze geldıkk... işte bu da benım dogum hıkayemmm
 
Geri
Üst