Arkadaşım meme kanseri oldu yanlızım
Sene 2008 biz 3 arkadaştık lise yıllarımızdı çok yakındık kardeş gibi dostum sırdaşımdı onlar benim. İsimleri Şule ve Ülker'di. Çok severdik birbirimizi. Ülker ve ailesi İstanbula taşındılar. Ama yinede çok görüşüyorduk telefondan internetten sürekli konuşuyorduk. Sene 2010 Ülkerimizin kanser olduğunu öğrendik meme kanseri olmuştu. Çok üzüldük.
Şuleninde çok üzüldüğünü sanmıştık... Şule bundan birkaç sene önce sevgilisi oldu ve tahmin edeceğiniz gibi bizi unuttu varsa yoksa o çocuk oldu. Ben kendimi geçtim ama Ülkerin en ihtiyaç duyduğu zamanlar yalnız bıraktı gerçi be vardım ama yinede eksiktik işte. Yani anlayacağınız Ülkerle beraber dost kazığı yedik. Ve yine çok üzüldük. Beraber dertleşe dertleşe Şuleyi unutmaya çalıştık ve yaptık unuttuk zor oldu...Aslında Şuleden daha çok ona duyduğumuz sevgiyi unuttuk. Eskisi gibi acı çekmiyorduk artık. Hatta dalga geçiyor gülüyorduk.
Herşey yolundaydı anlayacağınız. Ta ki 1 yıl öncesine kadar.. 30.12.2014 işte tamda bugun beni mahveden gün oldu. Ülkerimi kaybettim vefat etti kansere yenik düştü. Beni mahvetti....Henüz 25 yaşındaydı.Hala kendime gelmiş değilim onu çok özlüyorum. Onun mezarın altında olma fikri beni çok üzüyor. DOST ACISI çok fena. Onu çok seviyorum. Şuleninde yüzünü görmeye tahammülüm yok...Bİz 3 kişiydik. Tek kaldım....
MEME KANSERİ OLAN KADINLARIN PAYLAŞIMLARI ÜZGÜNÜM
Sene 2008 biz 3 arkadaştık lise yıllarımızdı çok yakındık kardeş gibi dostum sırdaşımdı onlar benim. İsimleri Şule ve Ülker'di. Çok severdik birbirimizi. Ülker ve ailesi İstanbula taşındılar. Ama yinede çok görüşüyorduk telefondan internetten sürekli konuşuyorduk. Sene 2010 Ülkerimizin kanser olduğunu öğrendik meme kanseri olmuştu. Çok üzüldük.
Şuleninde çok üzüldüğünü sanmıştık... Şule bundan birkaç sene önce sevgilisi oldu ve tahmin edeceğiniz gibi bizi unuttu varsa yoksa o çocuk oldu. Ben kendimi geçtim ama Ülkerin en ihtiyaç duyduğu zamanlar yalnız bıraktı gerçi be vardım ama yinede eksiktik işte. Yani anlayacağınız Ülkerle beraber dost kazığı yedik. Ve yine çok üzüldük. Beraber dertleşe dertleşe Şuleyi unutmaya çalıştık ve yaptık unuttuk zor oldu...Aslında Şuleden daha çok ona duyduğumuz sevgiyi unuttuk. Eskisi gibi acı çekmiyorduk artık. Hatta dalga geçiyor gülüyorduk.
Herşey yolundaydı anlayacağınız. Ta ki 1 yıl öncesine kadar.. 30.12.2014 işte tamda bugun beni mahveden gün oldu. Ülkerimi kaybettim vefat etti kansere yenik düştü. Beni mahvetti....Henüz 25 yaşındaydı.Hala kendime gelmiş değilim onu çok özlüyorum. Onun mezarın altında olma fikri beni çok üzüyor. DOST ACISI çok fena. Onu çok seviyorum. Şuleninde yüzünü görmeye tahammülüm yok...Bİz 3 kişiydik. Tek kaldım....
Moderatör tarafında düzenlendi: