Aşk kazığı...
İnternette dolanırken okudugum bi hikaye dogruluk payını billemem ama ilginç geldi ve sizlerle paylaşmak istedim... biraz uzun ama sürükleyici...
9 senedir tanıdığım bi arkadaşım vardı.Herşeyimi paylaştığım ama gercekten 2 dost gibiydik. İsmi lazım değil..Bigun arkadaslarla bulustuğumuzda aşık olmustum ona... NEreye gitsem peşimden gelirdi. Sen bana emanetsin cok guzel olmussun gibi garip laflar etmeye başladı. Arkadaslarıma karışır olmuştu.Bunu arkadaşlarımda farkettiler ve bana bu cocuk sana asık gibi laflar etmeye başladılar. Onsuz yaşamaz olmuştum nerdeyse... Bigun aramasa konusmasak deli olurdum.Nereye gitsem onuda Cağırırdım ama o hala arkadasıyım diye biliyodu beni. dostlugum bozulmasın diye hep içimde sakladım..Aram bozulucak diye ödüm kopuyodu.... Gizliden telefonla arayıp şarkı sözlerilar dinlettim aylarca.O ise beni her gördüğünde " Birileri beni arayıp sarkılar dinletiyo biri bana asık ama kim " der dururdu... Oan sölemek isterdim ama söleyemezdim yanlış anlardı belkide.
Kız arkadasım bı gece benden habersız msj atmıs ona. Benim onu sevdiğimi sölemiş...Arkadasıma yapmadııma bırakmasamda bısı ıfade etmıyodu cunku artık biliyodu onu sevdiğimi...Bikaç gun yalanladım ama emindi gözlerim yalan sölemıyodu...Kim olsa bakışlarımdan konusmalarımdan anlardı onu sevdiğimi..
Bigün konuşurken bana neden bukadar büyük tepki verdiğimi sordu. Ona göre dosttanda sevgili olunabilirdi... Ne dicemi şaşırmıstım.Bence olmazdı mutlaka bi son olacaktı ve aram bozulacaktı .İstemiyodum bunu...İçimde yaşamak güzeldi.
Zamanla herseyı kıskanır olmuştu.Eskisinden daha çok koruyup kollamaya başladı.Ogünlerde aklımda tek soru vardı beynimi kemiren " Acaba beni seviyor mu?"
Ne yazıkki cevabı öğrenmek zor olmadı... Bateri calıyordu ve kendine ait bi müzik grubu vardı... Megerse ordaki bi kıza asık olmus. Yanıma geldi ve bilgisayarıma resimlerini attı kızın."Bunları sakın silme" dedi...
Ona yakın davranmıyormuş kız ne yapabılırım die hergun bana sorardı sanki onu sevdiğimden hiç haberi yokmuş gibi.. Onu kaybetmek istemiyodum ve ona bi kızın nelerden hoşlanabıleceğini tek tek anlattım. İçim acıya acıya söyledim her bildiğimi.Onu kaybetme korkusu çileden çıkarıodu AKlım fikrim o olmuştu
Annemde tanıyodu onu.Benim onu sevdiğimi biliyodu.Annem bu konudaki tek dert ortağımdı.Bana defalarca "O doqru kişi değil" desede kaptırmıştım kendimi vazgeçemiyodum...
O akşam bize gelmişti gece 12 ye kdr oturduk eglendik fln. Giderken " msn e gir çok önemli bişi konusucam" dedi.Kalbimin oan nasıl attığını size asla tarif edemem.Msn de görüntülü konusma yapıoduk.Bana beni sevdiğini söyledi... Hayatımda hiç bukdr mutlu olmamıştım.Öyle güzel ve içten gülümsediğimi hiç hatırlamıyorum.Ne yazıkki kısa sürdü gülümsemelerim... 3 gün olmuştu biz çıkmaya başlayalı.Ortada hiçbişsey yokken yapamıyorum ben dedi olmuyo dedi.
Sesimi çıkarmadım çünkü hala aramızın bozulmasından korkuyodum.Sadece "tamam sen bilirsin" demekle yetindim.Çok sık görüşüyoduk.Hergün bize gelirdi.Bi huy başlamıştı onda.İstediği bişey yapmadığımda Dayak yiyodum. Karşı koymak istedim ama o şaka sanıyordu heraldeki vurmaya devam ediyodu... O bilmesede gercekten canım acıyodu...Ve ben saf gibi bunada sesimi çıkarmadım...Biriyle tanısmıştım ozamanlar belkide unutmak için iyi bi care olur diye bulusmaya karar verdim... Nerden duyduysa duymuş sabahın köründe kapıya dikilmişti.Gitmeme izin vermedi ve ben böle bişey yaptıım için defalarca dayak yedim...
Uzun bi süre görüşmedim onunla. Bilgisayarım bozulmuştu ve ortak bi arkadaşımız bize tamire gelmişti.Pc yi hallettikten sonra msn e girmiş. Onunla konuşmaya başlamış.Kızlar hakkında demediğini bırakmamış. Arkadasım benim içinde aynı seyı dusunup dusunmedıını sorduunda bütün kızların aynı olduunu ve hepsini elden geçirip bikenara atılıcanı sölemiş.Arkadasım onla konusurken annemde yanındaymış ve yazılanları tek tek okumuş.Bana söylediğinde dünyam değişti.Kendimi kaybetmiştim...Ama hala ondan nefret etmiyodum.Nedenini bilmiyorum ama hala onu seviyodum..Bu sölediklerini görmezden gelemezdim.sonuçta gurur biyere kadardı...Onunla konuştum ve bunu neden yaptıını sordum...Çünkü bazı kızlar gibi değildim.kaşım gözüm oynamıyodu.OLafın Gelişi öle sölemiş benimle bi ilgisi yokmuş.Sakın buna inandığımı düşünmeyin.Tabiki inanmadım ama lafın sonunu aynen şöyle getirdi.
" Ben seni seviyorum.lütfen bikez daa deniyelim." Nedense ilk gülümsemem olmadı yüzümde..İlk söleyişi kadar sevinmedimmutlu olmadım.Ve kesin cevap verdim "Hayır.bidaha olmayacak". çünkü bılıodum geri dönüşü asla yoktu.Kendime olan saygımı yitirecektim.Ve en korktuum sey basıma gelecek aram bozulacaktı... Ben ona hayır dedikçe dayak yedim..Günlerce kollarımın agrısından uyuyamadım. Ozamanlar staj yapıyordum. Aldıım maaşı elimden alır kendine özel harcardı.Aileme sürekli yalanlar söylerdim.1 sene boyunca maaşımı yedi.İçtiği sigarasını bile ben alırdım...
Oda yetmezdi Acı cekmemi istiyordu sanki eve gelir evdeki kül tablalarını yerlere dökerdi...Annem işten gelene kadar onları temizlemek zorunda kalırdım... Tekrar çıkmaya başlar gibiydik. 2 sevgili nasılsa öyle davranıyorduk...Huyları değişmişti.Bana karşı daha seviyeli ve iyi davranıyodu... Kesin değişti düşüncesindeydim..Çıkalı 2 haftayı bulmustu artık emindim çünkü onu 9 senedir tanıyodum...Meğerse hiç tanımamışım..
Ortada hiçbişey yokken cama geldi ve "BEN BAŞKASINI SEVİYORUM ONUNLA CIKICAM HAKKINI HELAL ET " deyip gitti...
beynimden vuruldum.Asla atlatamayacaımı düşündüm bu durumu aylarca ağladım...Sinir ilaçlarıyla ayakta kaldım.Dualarımn yerini beddualar almıştı...Canı acısın istiyodum...Ne beddua ettiysem hepsi tuttu.. Çıkılmaz bi girdaba girdi...Hala haberlerini alıyorum. Arkadasları tek tek geliyo evıme "nolur beddua etme neye elini atsa kurutuyo" die konusuyolar. Ama nafile çok geç artık..
Bi sabah bi uyandım ona karşı olan o kocamannnn aşkım bi anda sönüvermiş... Hepsinin yerini kin ve nefret sarmış.Hala nefret edıyorum ondan. Canı acısın cektimlerimi ceksin istiyorum.Son nefesını veremesın ıstıyorum...Vicdan azabı onu yaksın diye hergun defalarca dua ediyorum...
Ama olan gene bana oldu.Kendime saygımı yitirdim.Babamı bile takip eder oldum.Kimseye güvenim kalmadı.Aşka inancım Erkeklere güvenim hepsi gitti. Aradan 1 yıl gecmesıne ragmen yasadıım olayı hala unutmadım.Ve guvenım saygım hala yerine gelmedi....
Belki inanmak istemessiniz ama bu olayı gercekten yaşadım ve iyiki yaşamışım diyorum. Belkide bu oyun devam etseydi hayatımda daha çok şeyi kaybedecektim.
9 senedir tanıdığım bi arkadaşım vardı.Herşeyimi paylaştığım ama gercekten 2 dost gibiydik. İsmi lazım değil..Bigun arkadaslarla bulustuğumuzda aşık olmustum ona... NEreye gitsem peşimden gelirdi. Sen bana emanetsin cok guzel olmussun gibi garip laflar etmeye başladı. Arkadaslarıma karışır olmuştu.Bunu arkadaşlarımda farkettiler ve bana bu cocuk sana asık gibi laflar etmeye başladılar. Onsuz yaşamaz olmuştum nerdeyse... Bigun aramasa konusmasak deli olurdum.Nereye gitsem onuda Cağırırdım ama o hala arkadasıyım diye biliyodu beni. dostlugum bozulmasın diye hep içimde sakladım..Aram bozulucak diye ödüm kopuyodu.... Gizliden telefonla arayıp şarkı sözlerilar dinlettim aylarca.O ise beni her gördüğünde " Birileri beni arayıp sarkılar dinletiyo biri bana asık ama kim " der dururdu... Oan sölemek isterdim ama söleyemezdim yanlış anlardı belkide.
Kız arkadasım bı gece benden habersız msj atmıs ona. Benim onu sevdiğimi sölemiş...Arkadasıma yapmadııma bırakmasamda bısı ıfade etmıyodu cunku artık biliyodu onu sevdiğimi...Bikaç gun yalanladım ama emindi gözlerim yalan sölemıyodu...Kim olsa bakışlarımdan konusmalarımdan anlardı onu sevdiğimi..
Bigün konuşurken bana neden bukadar büyük tepki verdiğimi sordu. Ona göre dosttanda sevgili olunabilirdi... Ne dicemi şaşırmıstım.Bence olmazdı mutlaka bi son olacaktı ve aram bozulacaktı .İstemiyodum bunu...İçimde yaşamak güzeldi.
Zamanla herseyı kıskanır olmuştu.Eskisinden daha çok koruyup kollamaya başladı.Ogünlerde aklımda tek soru vardı beynimi kemiren " Acaba beni seviyor mu?"
Ne yazıkki cevabı öğrenmek zor olmadı... Bateri calıyordu ve kendine ait bi müzik grubu vardı... Megerse ordaki bi kıza asık olmus. Yanıma geldi ve bilgisayarıma resimlerini attı kızın."Bunları sakın silme" dedi...
Ona yakın davranmıyormuş kız ne yapabılırım die hergun bana sorardı sanki onu sevdiğimden hiç haberi yokmuş gibi.. Onu kaybetmek istemiyodum ve ona bi kızın nelerden hoşlanabıleceğini tek tek anlattım. İçim acıya acıya söyledim her bildiğimi.Onu kaybetme korkusu çileden çıkarıodu AKlım fikrim o olmuştu
Annemde tanıyodu onu.Benim onu sevdiğimi biliyodu.Annem bu konudaki tek dert ortağımdı.Bana defalarca "O doqru kişi değil" desede kaptırmıştım kendimi vazgeçemiyodum...
O akşam bize gelmişti gece 12 ye kdr oturduk eglendik fln. Giderken " msn e gir çok önemli bişi konusucam" dedi.Kalbimin oan nasıl attığını size asla tarif edemem.Msn de görüntülü konusma yapıoduk.Bana beni sevdiğini söyledi... Hayatımda hiç bukdr mutlu olmamıştım.Öyle güzel ve içten gülümsediğimi hiç hatırlamıyorum.Ne yazıkki kısa sürdü gülümsemelerim... 3 gün olmuştu biz çıkmaya başlayalı.Ortada hiçbişsey yokken yapamıyorum ben dedi olmuyo dedi.
Sesimi çıkarmadım çünkü hala aramızın bozulmasından korkuyodum.Sadece "tamam sen bilirsin" demekle yetindim.Çok sık görüşüyoduk.Hergün bize gelirdi.Bi huy başlamıştı onda.İstediği bişey yapmadığımda Dayak yiyodum. Karşı koymak istedim ama o şaka sanıyordu heraldeki vurmaya devam ediyodu... O bilmesede gercekten canım acıyodu...Ve ben saf gibi bunada sesimi çıkarmadım...Biriyle tanısmıştım ozamanlar belkide unutmak için iyi bi care olur diye bulusmaya karar verdim... Nerden duyduysa duymuş sabahın köründe kapıya dikilmişti.Gitmeme izin vermedi ve ben böle bişey yaptıım için defalarca dayak yedim...
Uzun bi süre görüşmedim onunla. Bilgisayarım bozulmuştu ve ortak bi arkadaşımız bize tamire gelmişti.Pc yi hallettikten sonra msn e girmiş. Onunla konuşmaya başlamış.Kızlar hakkında demediğini bırakmamış. Arkadasım benim içinde aynı seyı dusunup dusunmedıını sorduunda bütün kızların aynı olduunu ve hepsini elden geçirip bikenara atılıcanı sölemiş.Arkadasım onla konusurken annemde yanındaymış ve yazılanları tek tek okumuş.Bana söylediğinde dünyam değişti.Kendimi kaybetmiştim...Ama hala ondan nefret etmiyodum.Nedenini bilmiyorum ama hala onu seviyodum..Bu sölediklerini görmezden gelemezdim.sonuçta gurur biyere kadardı...Onunla konuştum ve bunu neden yaptıını sordum...Çünkü bazı kızlar gibi değildim.kaşım gözüm oynamıyodu.OLafın Gelişi öle sölemiş benimle bi ilgisi yokmuş.Sakın buna inandığımı düşünmeyin.Tabiki inanmadım ama lafın sonunu aynen şöyle getirdi.
" Ben seni seviyorum.lütfen bikez daa deniyelim." Nedense ilk gülümsemem olmadı yüzümde..İlk söleyişi kadar sevinmedimmutlu olmadım.Ve kesin cevap verdim "Hayır.bidaha olmayacak". çünkü bılıodum geri dönüşü asla yoktu.Kendime olan saygımı yitirecektim.Ve en korktuum sey basıma gelecek aram bozulacaktı... Ben ona hayır dedikçe dayak yedim..Günlerce kollarımın agrısından uyuyamadım. Ozamanlar staj yapıyordum. Aldıım maaşı elimden alır kendine özel harcardı.Aileme sürekli yalanlar söylerdim.1 sene boyunca maaşımı yedi.İçtiği sigarasını bile ben alırdım...
Oda yetmezdi Acı cekmemi istiyordu sanki eve gelir evdeki kül tablalarını yerlere dökerdi...Annem işten gelene kadar onları temizlemek zorunda kalırdım... Tekrar çıkmaya başlar gibiydik. 2 sevgili nasılsa öyle davranıyorduk...Huyları değişmişti.Bana karşı daha seviyeli ve iyi davranıyodu... Kesin değişti düşüncesindeydim..Çıkalı 2 haftayı bulmustu artık emindim çünkü onu 9 senedir tanıyodum...Meğerse hiç tanımamışım..
Ortada hiçbişey yokken cama geldi ve "BEN BAŞKASINI SEVİYORUM ONUNLA CIKICAM HAKKINI HELAL ET " deyip gitti...
beynimden vuruldum.Asla atlatamayacaımı düşündüm bu durumu aylarca ağladım...Sinir ilaçlarıyla ayakta kaldım.Dualarımn yerini beddualar almıştı...Canı acısın istiyodum...Ne beddua ettiysem hepsi tuttu.. Çıkılmaz bi girdaba girdi...Hala haberlerini alıyorum. Arkadasları tek tek geliyo evıme "nolur beddua etme neye elini atsa kurutuyo" die konusuyolar. Ama nafile çok geç artık..
Bi sabah bi uyandım ona karşı olan o kocamannnn aşkım bi anda sönüvermiş... Hepsinin yerini kin ve nefret sarmış.Hala nefret edıyorum ondan. Canı acısın cektimlerimi ceksin istiyorum.Son nefesını veremesın ıstıyorum...Vicdan azabı onu yaksın diye hergun defalarca dua ediyorum...
Ama olan gene bana oldu.Kendime saygımı yitirdim.Babamı bile takip eder oldum.Kimseye güvenim kalmadı.Aşka inancım Erkeklere güvenim hepsi gitti. Aradan 1 yıl gecmesıne ragmen yasadıım olayı hala unutmadım.Ve guvenım saygım hala yerine gelmedi....
Belki inanmak istemessiniz ama bu olayı gercekten yaşadım ve iyiki yaşamışım diyorum. Belkide bu oyun devam etseydi hayatımda daha çok şeyi kaybedecektim.
