Bir Memleket Hikayesi

Bilge Gökçen

Yeni Üye
Üye
Bir Memleket Hikayesi
memleket hikayesi
Şimdi artık...

Buğdayı ABD`den a lan...
Mercimeği Kanada`dan a lan...
Mısırı Arjantin`den a lan...
Pirinci Avustralya`dan, Mısır`dan ve İtalya`dan a lan...
Fasulyeyi, yani sözde milli yemeğimiz kuruyu, İran`dan, ABD`den ve Arjantin`den a lan...
Barbunyayı Çin`den a lan...
Pamuğu ABD`den a lan...
Tütünü bir yandan yakıp, bir yandan ABD`den, İngiltere`den a lan...
Yanlışlıkla yere düşürsen fışkıran ayçiçeğini utanmadan ABD`den a lan...
Susamı oha fa lan olup, açlar ülkesi Sudan`dan a lan
Vişnenin donmuşunu Almanya`dan a lan...
Muzun saman gibi olanını Panama`dan a lan...
Aslında o kadar fazlamız var ki, ineklere yem olarak döktüğümüz kepeği ABD`den a lan...
Baklayı bir zamanlar ihraç ettiğimiz İtalya`dan a lan...
Talan edilmiş bir ülke burası...


Şeker mi?
125 bin şekerpancarı üreticisi, üretmekten vazgeçti.
Neden? Tatlandırıcı modası var çünkü...
Şekeri unuttu pastaneci. Basıyorlar tatlandırıcıyı...
Peki hammaddesi ne tatlandırıcının? Mısır.
Yani bizim taaaa Arjantin`den aldığımız mısır...
Bitti mi? Hayır.
Gelişmiş ülkelerde tatlandırıcıya ne kadar izin veriliyor? Yüzde 2... Bizde? Yüzde 10...
Azdır yüzde 10, az... Normalde yüzde kırk lan üretmek lazım, veya yüzde doksan lan...


Çünkü budur kalkınma diye izlenen 5 yıllık plan...
Ve budur, köylünün tek başına iktidar yaptığı aslan kap lan.


E müstahak o zaman...


ALINTI
 
Geri
Üst