Çigong Hakkında Herşey

[*MeleK*]

cigong çigong egzersizleri
Çigong veya Çikung (Batı dillerinde Qigong, Chi Kung veya Chi Gong şeklinde de yazılır) belirli fiziksel duruşlar ve beden hareketleri ve/veya imajinasyonla birleştirilen nefes tekniklerini kullanarak bedenin enerji dengesini düzenleyen Çin tıbbının ve savaş sanatlarının bir parçası olan biyoenerjetik sistem. Kelime yaşam enerjisi anlamına gelen Çi ile çalışma ve inceleme anlamına gelen etkinlik yani gong (ya da Kung /Kung Fu/ kelimesindeki kung ile aynı) kelimesinin biraraya gelmesinden türetilmiştir.
İnsanın atıl tuttuğu gücünü ortaya çıkarmak ve çeşitli yeteneklerini geliştirmek amacıyla ortaya konulan bu bilim veya sanatı Uygurlar Can Maharet olarak adlandırmışlardır.
Çigong, bedende çi olarak bilinen doğal yaşam gücünün akış halinde bulunduğu şeklindeki geleneksel Çin görüşüne dayanmaktadır. "Çi" Mandarin Çincesinde nefes veya gaz anlamına gelmektedir. Nefes yoluyla bu enerji canlı tutulur, gong ise beceri geliştirici kararlı çalışma veya teknik anlamına gelir. Çigong "nefes/yaşam gücü çalışması" veya iyi bir sağlığa ulaşıp onu sürdürmek için nefesi/çi'yi kullanma sanatıdır.
1949'da Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından sonra diğer geleneksel yöntemler gibi Çigong da eleştirilerden payını almış ve Çigong uygulamarı yasaklanmış ancak 1970'lerde Çigong resmen tanınmıştır.
İlk dönemlerde daha kapalı bir çevrede uygulanmasına karşın yaygın olarak ikiyüzün üzerinde yönteminin kullanıldığı Çigong günümüzde Çin'de sağaltım/terapi amacıyla veya savaş sanatlarının bir parçası olarak çalışıldığı gibi Taoist ve Budist keşişlerin eğitilmesinde de kullanılmaktadır.


Geleneksel Çin Tıbbının (Traditional Chinese Medicine-TCM) temelinde doğada ve evrende mevcut olan ve olmakta olan herşeyin Yin ve Yang denilen iki kutupluluk arasındaki akıştan ve devinimlerden fikri bulunmaktadır. Büyük evrenin küçük bir kopyası olan insan bedeni de normal koşullar altında hem fiziksel hem de psişik düzeyde bir yin yang dengesi içerisindedir. Ayrıca yin ve yang arasında onları birbirlerine bağlayan yine evrensel düzeyde bir enerji bulunmaktadır ki bu da Çi'dir. İnsan vücudunda meridyen denilen vücudu boyuna kesen enerji kanallarda seyreden çi bedenin çeşitli organlarına gönderilmektedir. Normal şartlar altında sözkonusu çi serbestçe akmakta ancak duygusal ve fiziki bir takım engellerle bu akış kesilmeye ve bozulmaya uğrayabilmektedir. Çigong denilen çalışmalarla insanlar çi'nin bu akışına karşı duyarlılık geliştirebilmekte ve onun akışını düzenleyebilmektedirler.

Batı'lı dillere çevrildiği şekliyle çi sadece bir yaşamsal enerji olarak da tanımlanamaz Çi'nin bir yönü enerji, kuvvet ise diğer yönü de bilinçli zeka veya enformasyondur. Her organ sistemi kendi çi'sini taşır ve hem onun fiziksel hem de enerjetik fonksiyonlarını yerine getirmesini sağlar.
Bu teoride kan ve çi birbirinden ayrılamaz. Kan, Çi'nin anasıdır, çi'yi taşır ve onun hareketi için gerekli maddeleri sağlar ancak Çi kanın yöneticisidir bu, çi'nin kanın tüm vücutta dolaşımını ve hatta ihtiyacı olan yere yönlenmesini mümkün kılan güç oluşundan ileri gelmektedir. Aşırı kan kaybı Çi'de eksilmelere yol açar ve beden fonksiyonunu tam icra edemez ve vücutta ateş ortaya çıkar.

Tarihçe


Çigongun Çin'de uzun bir tarihi geçmişi bulunmaktadır. Çi ve etkileri ile ilgili ilk yazılı kaynaklar 3,300 yıl kadar önceye gitmektedir (Shang ve Zhou hanedanları). Ma Huan Tui mezarlarında yapılan arkeolojik keşiflerde sağlık için duruşlarla nefesin bir araya getirildiği dans serileri ortaya çıkarılmıştır. Shanghai Qi Gong Araştırma Enstitüsündeki araştırmacılar Çigong'un ilk Vu şaman danslarından ortaya çıktığı teorisini öne sürmüşlerdir. Bu dansların çoğu hayvanların hareketlerine dayanılarak geliştirilmiştir. Çigong tarihi dört döneme ayrılmıştır:
Taocu ve Doğacı Dönem: Antik çağdan başlayıp M.Ö. 206 yılına kadar giden Han hanedanlığı döneminde Çigong insanların Tao ile uyumlu bir ruhsal ve bedensel birliktelik sağlaması için kullanıldı. Tarihi kayıtlarda dörtbin yıl önce Kral Yao zamanında halkın hastalıklardan korunmak amacıyla çeşitli özgün devinimler yaptıklarını göstermektedir. Bu dönemdeki enerji alıştırmaları daoyin adıyla geçiyordu. Daoyin sadece sağlık gerekçesiyle değil aynı zamanda olağanüstü kudretler geliştirmek için de kullanılmıştı. Sarı İmparatora atfedilen Dahiliye tıp Klasiği, Huang Di Nei Cing, Çigongun kökeni, uygulamaları, sınıflandırılması ve kuramı konularını ve günümüzün akupunktur iğneleri yerine geçen taş millerin kullanımıyla ilgili bilgileri içermekteydi.
Eyaletler savaşı sırasında (M.Ö. 770-222)ünlü Taocu bilge Lao Tzu ve daha sonra Chuang Tzu çi düzenleme konusunu incelediler ve bu dönemde çi akışı ile ilgili ilk çizimler kaleme alındı ve aynı dönemde çigong kuramı oluşturuldu. Bu dönemde sağaltımın yanısıra iğneleme yöntemi de kullanıldı.
Taocu çigong günümüze Bilimsel Çigong olarak gelmiştir. Bu okulda sağlığı koruma ve hastalıkları önleme üzerinde durulur. Çi'nin vücutta serbestçe akışının önünde en büyük engeller duygusal karmaşalar ve aşırılıklar olduğu kabul edilir.
Dinsel Dönem: İkinci dönem M.Ö. 206'da Han Hanedanlığı kurulmasıyla başlayıp Liang Hanedanlığının başladığı M.S. 502 yılına kadar uzanır. Bu dönemde Çigong dinsel ve gizli bir nitelik kazanmıştı. Bu dönemde Budacılık Çin'de gelişip benimsendi ve Budacı meditasyon ve uygulamalar Çigong ile birleşerek tapınaklar öğretilip uygulanmaya başlandı. Budacı ve Taocu okullar amaçları bir olmasına rağmen farklı yaklaşımlar geliştirdiler. Bunun sonucunda örneğin günümüzde 3600 Taocu çigong yöntemi bulunmaktadır. Ancak bu dönemde de Çigong Çin tıbbının bir uygulaması ve sağaltım yöntemi olarak kullanılmaya da devam etmiştir. Dönemin ünlü hekimi Hua Tua seleflerinin de deneyimlerinden yararlanarak ve beş hayvanın devinimlerini de gözleyerek adına Vu Çin Şi (beş hayvan oyunu) denilen özel bir çigong dizisi geliştirdi. Hakkındaki söylenceler Hua Tuo'nun yüz yaşında bile genç göründüğünü aktarmaktadırlar. Bu dönemde Hint Budacılığı, Tibet Budacılığı ve Taoculuğun Çigong üzerinde etkileri görülmeye başlanmıştır.
Dinsel Çigong'da izdeşlerin ana amacı aydınlanmaktır. Kuram ve uygulaması dinsel olmayan çigong'dan daha derin ve zor olan bu okulun bazı takipçileri daha sonra çigongu dinsel amaçlarla değil ömürlerini uzatmak amacıyla kullanır hale geldiler. Yirminci yüzyılda bu çigong biçimini dünyaya yine bu grup tanıttı. Bu çigong türü Budacı, Taocu ve Tibet Çigongu okullarında temsil edilmektedir.


Budacı Çigong: Bilimsel çigong sağlık amacıyla çalışılırken Budacı çigong Buda'nın gösterdiği hedeflere ulaşmak amacıyla çalışılır. Çin'e Budacı Çigongu getiren de ünlü Hintli Budist rahip Bodhidharma olmuştur.
Taocu Çigong: Budacılığın etkisine kadar Taocu okul bilimsel okulun sağlığı koruma amacını benimsemiş ancak Budacılık Çin'e girdikten sonradır ki onlar da Budacılar gibi ruhsal amaçlarla çigong çalışmaya başladılar. Onlar için uzun ve sağlıklı yaşam da önemliydi çünkü ancak bu durumda aydınlanmaya yönelik çalışmalarını daha fazla sürdürme olanağı bulacaklardı. Üçbin altıyüz
Taocu çigong yöntemi ve her birinin de onbin alt bölümü bulunan Taocu çigong yöntemleri ancak 1970'lerden sonra kamuya açıklanmıştır.
Tibet Çigongu: Hint ve Çin kültüründen etkilenen Tibet'te Hint Budacığılının etkisiyle çigong çalışmaları yapılmış ve kendilerine özgü çigong uygulamaları geliştirmişlerdir. Tibet çigongu da Budacılar gibi aydınlanmayı hedeflemektedir.
Savaş Sanatları Dönemi: Bu dönem Liang Hanedanlığı başlangıcından Çing Hanedanlığının 1911'de son buluşuna kadar sürmüştür. Budacı ünlü patrik Bodhidharma Çin'e imparatorun davetiyle gitmiş ve Şaolin Tapınağındaki rahiplerin sağlık durumlarını geliştirmeleri için bazı çigong çalışmalarını öğretmiştir. Bu dönemde Çigongun rahiplerin savaş tekniklerinin etkinliğini arttırdığı görülünce savunma sanatlarında kullanılmaya başlanmıştır. Kung Fu'nun beş hayvan stili de Çigong'un beş hayvan stilli çalışmalarıyla etkileşime burada girmiştir. Çalışmalar manastır dışında da devam etmiş ve Thai Chi Chuen adlı içsel savaş sanatı da yine bu dönemde geliştirilmiştir.
Çigong uygulamaları Çin'de Kültür Devrimi (1965-1975) sırasında tehlikeye girmiştir. Bu dönemde Çi hakkında konuşmak resmen yasaklanmış, Çi ile ilişkili kavramlar feodal zamanlarda kalma gerici, arkaik batıl inanç kabul edilmiştir. Kültür Devrimi sonlarına doğru Komünist Parti'nin yüksek memurlarından biri rahatsızlanmış ve ne Batı tıbbı ne Geleneksel Çin Tıbbı başarı sağlayamayınca Beijing'in kuzeyinden getirtilen bir çigong şifacısının hastalığı tedavi etmesi üzerine çigong uygulamaları teşvik edilmiş ve ülkede çigong klinikleri açılmıştır. Günümüzde de Çin'de yüzlerce çigong klinik ve hastaneleri devletin onayıyla hizmet vermektedir.

 

[*MeleK*]

Ce: Çigong Hakkında Herşey

Özelliği ve Uygulanması

Çigong çoğunlukla sağlığın korunması için öğretilmesine karşın bazıları onu terapötik müdahalede de kullanmaktadır. Bu amaçla yapılan çigong çalışmalarında yaşam enerjisini yani Çi'yi arttırmak ve vücutta serbestçe dolaşımını sağlayarak bazı sağlık sorunlarının üstesinden gelmek amacıyla temel gevşeme, dikkat toplama ve solunum teknikleri, belli duruş ve devinimleri, kendi kendine masaj uygulamaları ve dengeli yeme alışkanlıkları kullanılır.
Çigong çalışmalarında birtakım aygıtlar ve büyük alanlara hatta güçlü kas ve eklemler, elastik bir vücuda veya kondüsyona ihtiyaç duyulmamakta ancak bu çalışmalarda vücut sağlığına kavuşmakta veya mevcut sağlıklı olma durumu geliştirilmekte ve korunmaktadır. Savaş sanatları için çalışılan sert formları dışındaki çigong çalışmaları her yaş ve sağlık durumundaki insan tarafından yapılabilmektedir çünkü çigong'da bedensel hareket ve kas gücü veya elastikliği değil aksine gevşemiş bir fizik ve dengeli, aşırıya kaçmayan bir zihinsel durum ve özellikle çalışmalar esnasında aşırılıktan uzak bir duygusal yapı içinde bulunmak önemlidir. Ayrıca Çigong'un temel prensiplerine göre bedeni zorlayan, vücudun terleyerek sıvı kaybını arttıracak derecede enerji gerektiren çalışmalar çigongda geliştirilip kullanılması amaçlanan bünyenin doğal çi'sinin kaybedilmesine yol açmakta olduğundan çigong çalışmalarında da fiziksel yorgunluk ve tükenmişlik durumu çalışmaların doğru yapılmadığının da bir göstergesi olmaktadır. Bu yönüyle çigong günümüz modern kültür-fizik (Fitness, aerobik vb.) kültürüne olduğu kadar sert Yoga çalışmalarından da (Power Yoga vs. yoga türleri) oldukça farklıdır. Hindistan kökenli özellikle Hatha Yoga uygulamasından ayrılan diğer bir yönü de bedenin doğal ritmiyle daha fazla uyum göstermesi, nefes çalışmalarında da nefesin uzun sürelerle tutulması gibi uygulamaların olmamasıdır. Çigong çalışmaları dışarıdan izleyen bir kişi için etkisi konusunda şüpheye düşürecek denli bir sadelik göstermektedir. Bu, onun daha çok enerjetik beden üzerinde çalışmasından kaynaklanan bir sonuçtur.
Geleneksel Çigong'un çeşitli formları Çin savaş sanatları ile birlikte uygulanmakta ve genellikle içsel savaş sanatlarının (內家, ileri düzey çalışmalarında yaygındır. Çin'deki savaş sanatları içinde özellikle ülkemizde Kung Fu adıyla bilinen Wushu sanatlarında, shaolin manastırlarındaki savaşçı rahiplerin eğitim çalışmaları arasında mutlak surette Çigong'un savaş sanatlarında kullanılan formları ya da Sert Çigong tabir edilen çalışmalar yaptırılmaktadır. Bu çalışmalarla kas ve tendonlar normal bir insanın dayanıklılık sınırlarının çok ötesinde geliştirilmekte, vuruşlar daha etkili kılınması için enerji çalışmaları yapılmaktadır. Bazı Çigong ve Kung Fu ustaları (örneğin Wong Kiew Kit) çigong çalışması yapılmayan Kung Fu'nun bile Çinli ustalar tarafından ikinci sınıf olarak görüldüğünü söyleyerek Kung Fu'da çigong çalışmalarının önemini vurgulamışlardır.
Çigong uygulamalarında üç ana esas bulunmaktadır. Bunlar; zihin, nefes ve enerjidir. Bu çalışmalarla çi ya da yaşam enerjisi yoğunlaştırılır, etkinleştirilir ve kullanılır. Gevşeme çigongun temelidir çünkü gevşeme ile birlikte yalnızca bedendeki çi'nin rahatça akışı sağlanmamakta aynı zamanda zihin dingin ve uyanık hale getirildiğinden soluma da kendiliğinden düzenli hale gelmektedir. Zihin çigong alıştırmalarında çok önemlidir. Zihinle dikkati yönlendirerek çi yoğunlaştırılır, dolaştırılır, belirli uzuvlara yönlendirilir ve beslenip güçlendirilir.
Çigong'da bedenin en önemli parçası Dantien bölgesidir. Çigong teorisine göbek deliğinin bir parmak kadar aşağısı olan bu bölgede bedenimizi dengede tutan Çi biriktirilmektedir. 'Dan' enerji kristali veya özü anlamına gelirken 'Tien' de alan anlamına gelmektedir. Çigong yapıldıkça bu bölgede biriken çi enerjisi vücuda dağıtılır ve oniki ana kanal daha duru hale gelir. Kanallar şunlardır: Akciğer Kanalı; Perikard (Kalp Dış Zarı Kanalı); Kalp Kanalı; Dalak Kanalı; Karaciğer Kanalı, Böbrek Kanalı; Kalın Bağırsak Kanalı; Üç Isıtıcı Kanalı; İnce Bağırsak Kanalı; Mide Kanalı; Safra Kesesi Kanalı; İdrar Kesesi Kanalı. Çigong'da Dantien'de enerji biriktirildikçe daha sağlıklı ve güçlü olunur.

Çigong Stilleri

Çigongun binlerce sistemi vardır. Seksendört bin Budacı, her birinin on bin alt bölümü olan üç bin altı yüz Daocu çigong sisteminin yanında birçok Konfüçyüsçü ve Tibet kökenli çigong sistemi de bulunmaktadır.
Ancak alıştırmaların hedefleri bu kadar çok değildir: Koruyucu sağlık, hastalık (destek) tedavisi, ruhsal gelişim, spor ve sahne sanatları eğitimlerine destek vb. amaçlarını güder.
Çigong'un günümüzde bir kısmı tarihi uygulamaların günümüz koşullarına adaptasyonundan doğan 3 binden fazla stili bulunmaktadır. En ünlü stiller: Vahşi Kaz (Dayan) Çigongu, Beş Hayvan Oyunları, Tai Çi Çigong, Sekiz Parmak Brokarı, Altı Sağaltıcı Ses, Kazık Üzerinde Duruş Çigongu, Tek Parmak/Büyülü Aya.
Çigong stilleri kullanım yerlerine göre çeşitli şekillerde sınıflandırılmaktadır.
Çin'deki sınıflandırmaya göre Çigong dahili çigong ve harici çigong olarak iki büyük kategoriye ayrılabilir.
Dahili Çigong (internal qigong): Çi'nin vücut içindeki dolaşımı ve düzenlemesini fiziksel devinimler kullanılmaksızın gerçekleştirildiği çalışmalardır. Bu çalışmalar yatarak, oturarak veya ayakta yapılabilmektedir. Harici Çigong (external qigong): Fiziksel devinimlerin kullanıldığı çigong stilleridir.
Kişinin kendi çi'sini düzenleme çalışmaları ile kendi çi'sini dışarıdaki bir nesneye veya sağaltım amaıcıyla bir başka kişiye yönlendirdiği çigong çalışmaları da vardır. Ancak kişinin çi'sini dışarıya yönlendirdiği bu çalışmalar ileri düzeylidir ve çigong ustları tarafından gerçekleştirilmektedir.
Çigong sağlık için uygulanan "yumuşak" çigong ile savaş sanatları ve güç talimleri için uygulanan "sert" çigong (Dövüş Çigongu da denir) olarak da sınıflandıranlar vardır.
Diğer bir sınıflandırma Taoist, Budist, Konfüçyen, Tıbbi ve Savaş sanatları çigonlarıdır. Taoist Çigong içsel gevşeme, sakin devinimler üzerinde yoğunlaşırken Budist Çigong okullarında güçlü, aktif, dinamik duruş ve hareketler vardır. Her iki okul da diğer çigong okulları gibi Yin ve Yang dengesi ve zihnin boşaltılıp sakinleştirilmesini hedefler. Konfüçyen Çigong nadirdir ve metotları temel ve basittir. Tıbbi Çigong akupunktur noktaları ve meridyenler üzerinde durur. Savaş sanatı Çigongu (Tai chi chuan, Shaolin Quan, Xing Yi Quan, Bagua Zhang ve Wing Chun Kuen) de Taoist ve Budist okullarının metotlarını kullanırlar.
Çigong çalışmalarının Yin ve Yang gibi iyi yönü vardır. Aktif Çigong'da (Dong Gong)hareketler akupunktur noktaları ve kanallarla ilişkilidir ve iç organları güçlendirir. Pasif Çigong (ling Gong) oturarak, yatarak veya ayakta durarak yapılan bir meditasyon türüdür ve Dantien'de Çi'nin biriktirilmesi, bedenin içini çalıştırmayı ve zihni arındırmayı kapsar.
Altıncı yüzyıldan başlayarak çigong kuramına dayanan pek çok stil geliştirilmiştir. Stiller Vaigong (dışa özgü çalışma) ya da Vaidan (dış iksir) ve neigong (içe özgü çalışma) ya da neidan (iç iksir) denilen ve çigongun uygulanma şeklinde göre iki ana gruba ayrılmaktadırlar.
Shaolin tapınağı kökenli Vaigong/Vaidan ya da içe özgü çalışmalarda çigong çalışmaları kasların güç ve etkinliğini arttırmaya yöneliktir. Zihin yardımıyla uzuvlardaki güç arttırılarak kullanılan savaş sanatı tekniklerinin daha etkin olması sağlanır.
En tanınmış örneklerinin başında Tai Chi Chuen'in geldiği Neidan (İç İksir) kuramına dayalı içe yönelik savaşçı çigonlarında ise kaslar en alt düzeyde kullanılır ancak bu okulun çalışmaları Vaidan okuluna göre çok daha zorlu ve içrektir.

Tıbbi Çigong: Sağaltım Yöntemi Olarak Çigong



"Işığı Toplama", C.G.Jung ve Richard Wilhelm'in yazdığı "Altın Çiçeğin Gizi" kitabındaki Taoist meditasyon uygulaması

Çigong, Çin'de 1989 yılından bu yana tıbbı tedavi yöntemi olarak resmi kabul görmüş ve çoğu üniversitenin de müfredatına alınmıştır. 1996 yılında ise Çin hükümeti tarafından Ulusal Sağlık Planı'nın bir parçası olarak ele alınmıştır.
Tıbbi Çigong'un şu üç alanda uygulanmaktadır: 1. Bedenin sağlık durumunu korumak için fiziksel terapi ve belirli rahatsızlıkların tedavisi 2. Stres yönetimi ve gevşeme teknikleri 3. Harici Çi Sağaltımı (Çin Terapötik Dokunuşu olarak da adlandırılır)
Kas-iskelet problemleri, iç organlara ilişkin problemler ve diğer rahatsızlıklara ilişkin geliştirilmiş belirli çigong egzersizleri vardır. Örneğin yirminci yüzyılda Şangay fizik terapistleri çigong ve savaş sanatları ustaları ile birlikte Batılı fizik terapi bilgisiyle geleneksel çigong formlarını bir araya getirerek boyun ve omuz problemleri, alt sırt, diz ve kalça, üst ve alt uzuvların eklem problemlerini, tenis dizi ve iç organ bozukluklarına yönelik sağaltıcı Liangong Shr Ba Fa (18 Arınma Metodu) adlı çigong formunu geliştirmişlerdir.
Çigong uygulayıcısı Diyafram nefesiyle stres ile mücadelede önemli bir rol oynayan gevşeme çalışmalarını sürdürür.
Batı ve Çin tıbbı alanlarında doktora yapmış olan ve Yan Xin Çigong okulunun kurucusu olan Dr. Yan Xin Çigong'un modern dünyada bir "hurafe" olarak görülüp gözardı edilmesinin önüne geçmek için çigong ile ilgili bilimsel çalışmaların yapılması gerektiğini öne sürmüştür. 1980'lerin ortalarında bu amaçla hem Yan Xin hem de diğer araştırmacılar Çin ve A.B.D'deki bazı araştırma kuruluşlarında Çigong ile ilgili sistematik araştırmalar yapmışlardır. Bu çalışmaların sonucunda 20'den fazla bilimsel tebliğ yayınlanmış bulunmaktadır.
Çigong kadim Çin tıbbının bir başka önemli ve modern tıp tarafından da kabul görülen bir başka uygulaması; akupunkturla da benzer ilkeler üzerine kuruludur. Tıpkı akupunktur gibi pek çok rahatsızlığa karşı alternatif bir tıp yöntemi olarak kullanılan Çigongun klinik deneylerde kronik kalp hastalıklığı, mide ya da oniki parmak bağırsağı ülseri, kronik sarılık, kronik hazımsızlık, gastroptoz, nevrasteni, verem, kronik bronşit, kronik bronşiyal astım, yaşlılığa özgü bel ağrısı, hamilelik toksemisi ve pelvik iltihaplanmada etkili olduğu gösterilmiş. Ayrıca miyop, uykusuzluk, soğuk algınlığı, hipertansiyon, artrit, adet düzensizlikleri, kronik gastrit gibi rahatsızlıklarda da kullanılabilmektedir.
Çigong uygulamaları sırasında en son gelişmelerden biri günümüzde gözlükle geçici, lazerli yöntemlerde kalıcı iyileşme sağlanılan miyop ve hipermetropi gibi göz kusurlarına karşı çigong kullanılmasıdır. Çinli ünlü çigong ustası Weizhao Wu'nun Hunyuan Gong stillerinden biri olan Göz Çigongu ilk kez onun tarafından 1980'lerin sonlarında gözlerinden kanama geçiren annesini iyileştirmek için geliştirilmiştir. Doktorların annesinin kör olacağını söylemesiyle birlikte Wu usta annesi için bir çigong programı tasarlamış ve sonunda bu rahatsızlığı ile birlikte gözlük kullanmaktan da kurtulmasıyla bu çigong çalışmasının adı duyulmaya başlanmıştır. Wu ustanın çigong tekniği üzerinde 100 kişilik tıbbi kurul 3 yıl çalışmış ve 4000'den fazla klinik dosya üzerinde yapılan araştırmada yüzde 90'ın üzerinde bir başarı sağlandığı tespit edilmiş ve sonuçlar ulusal düzeyde yayınlanmıştır. Halen Guangdong Bölgesindeki okullarda bu göz çigongu günlük olarak uygulanmaya devam etmektedir. Emekli olduktan sonra Kanada Toronto'ya yerleşen Wu usta burada açtığı çigong merkezinde göz çigongu eğitimi vermeye devam etmektedir.

 

[*MeleK*]

Ce: Çigong Hakkında Herşey

Savaş Sanatları ve Çigong Çinliler dörtbin yıldan bu yana savaş sanatlarını çalışmakta ve onları geliştirmektedirler. Başlangıçta teknikler genel kas gücünü geliştirmek amacıyla kullanılmaktaydı. M.Ö. 200'lerde Çi'nin bedendeki devridaiminin ve akapunktur uygulamasının daha iyi anlaşılmasıyla savaş sanatlarında Çi kullanılmaya başlandı. Çi'nin savaş sanatlarında kullanımına ilgi Bodhidharma'nın (Çince'de Da Mo şeklinde söylenir) M.S. 536'da Wai Dan egzersizlerini Shaolin Tapınağında başlatmasından sonra giderek arttı. Bodhidharma Shaolin'de keşişlerin egzersiz yapmayışları sebebiyle fiziksel durumlarının genellikle kötü olduğunu görmüş ve Yi Jin Jing (Kas/Tendon Değiştirme Klasiği) ile Xi Sui Jing (İlik/Beyin Yıkama Klasiği) adlı kitaplarını kaleme almıştı. Keşişlerin bu kitaplarda anlatılan ve bindörtyüzyıldan daha fazla süre uyguladıkları bu egzersizler yirminci yüzyıla kadar gizli tutulmuş ve ancak yirminci yüzyılda Çin'in genel halk kitlesi tarafından bilinir ve uygulanır hale gelmiştir. Shaolin keşişleri bu egzersizlerin her ne kadar daha sağlıklı olma amacıyla geliştirilmiş olsa da aynı zamanda savaş sanatları için gereksindikleri gücü de arttırdıklarını keşfetmişlerdir. Wai Dan (bunlar harici çalışmalardır) egzersizlerinde enerji kaybı riskini önlemek (Buna San Gong denmektedir) için de keşişler bu çalışmalara Nei Dan (Dahili çalışmalar) meditasyonunu da eklemiş ve böylece Çi kanallarını açık tutmaya çalışmışlardır.
Savaş sanatı ustaları akapunktur noktalarını baskı, sıkıştırma, yumruk, tekme ve diğer çeşitli tekniklerle etkileyerek rakiplerinin Çi'lerini etkileyebildiklerini, onun ölümüne yol açabildikleri gibi, bilinç kaybı veya felç durumu yaşatabildiklerini farketmişlerdir. Bu noktalara yapılan vuruş teknikleri Kung Fu'da en yüksek sanat olarak görülmekteydi. Bu tekniklerin uygulanabilmesi için eller ve parmaklar Demir Kum Avucu (Tie Sha Zhang) ve Gizli Kılıç (Jian Jue) gibi metotlarla, yanan bir muma yumruk atma gibi tekniklerle rakibe nüfuz etme gücü arttırılmaya çalışılırdı.
Nei Dan egzersizlerini uzun yıllar çalışan savaş sanatçıları enerjilerini bedenlerinin dışına yansıtabilmekte ve yalnız dokunuşla bile rakiplerini etkileyebilmekteydiler ancak zamanla bu sanat unutulmaya yüz tutmuştur.
Savaş sanatlarında kullanılan çigong yöntemlerine sağaltım amaçlı çigong yöntemlerinden ayırmak için Sert Çigong da denir. Sert Çigong yöntemleri asırlardır dahili Çi'yi geliştirmek, darbelere karşı incinmemek için kemik ve kasları güçlendirmek için savaş sanatçıları tarafından kullanılmıştır. Öğrencilerin çi'lerinin gelişme düzeyleri çeşitli testlerle sınanır. Bu teknikle çigong öğrencileri vücutlarını normal bir insanın dayanamayacağı (başlarıyla kiremit veya demir kırma, mızrakları boyunla bükme vs.) darbelere karşı dayanıklı kılabilmektedirler.
Sert Çigong Batı ülkelerinde uygulanan eğitimlerle kas geliştirilmesine benzememekte çünkü vücutta dolaşan Çi'nin belirli nefes ve duruş teknikleriyle yönlendirilmesi ile işlerlik kazanmaktadır.
Sert Çigongun hem yumuşak (yin) hem de sert (yang) yönleri vardır. Yang yönü belirli duruş ve nefes tekniklerinin kullanıldığı bedene eller, özel bambu kamışlar ve demir çubuklarla düzenli vuruşları içerir. Yin yönü ise eğitimin ihmal edilmemesi gereken ve egzersizle oluşan yangıyı serinletmek için gerekli olan meditasyonu içermektedir. Sert Çigong eğitiminde belirli düzeyler bulunmaktadır. Öğrenci gelişiminde bu düzeyleri teker teker geçmesi gerekir. Her bir düzey bir diğerinden daha zor talimleri kapsar. Sert çigong çalışmaları Kung Fu ustasına dövüşte ihtiyaç duyacağı gücü, dayanıklılığı sağlamakta aynı zamanda alınan darbelere karşı bedenin hasar görmesinin de önüne geçmektedir. Bu durum geleneksel Kung Fu ustalarının ileri yaşlarda bile sanatlarını etkin kullanmalarının ardındaki nedeni de açıklamaktadır.
Sert Çigong sadece bedeni güçlendirmekle kalmaz aynı zamanda vücutta astım, dolaşım sorunları, depresyon ve akciğerlerin gelişimini de sağlamaktadır
Sert çigong yöntemleri arasında en ünlüleri Demir Gömlek Çigong (Iron Shirt Qigong) çalışmasıdır.
Bir ila üç yıl süren (Wong Kiew Kit'in ifadesiyle) Demir Gömlek çalışmasında Çi üretilip depo edilir ve salgılar, kaslar ve kemiklerin desteklenmesiyle daha güçlü ve sağlıklı ve aynı zamanda daha dengeli bir beden geliştirilir. Çalışmaya Demir Gömlek adının verilmesinin sebebi bu çalışmayı yapan kişinin yumruk ve tekme gibi darbelerden etkilenmemesi ve bedeninin Çi ile demir bir gömlekle kaplı koruyucu bir zırh taşır gibi korunmasıdır. Bu çalışmada nefes ve duruşlar önemlidir. Enerji Nefesi de denilen teknikle karın nefesi alınır ve Dan Tien Çi'si aktive edilir. Ancak uzmanlar bazı Demir Gömlek çalışmalarının yüksek tansiyon, duygusal dengesizlik, kalp problemi ve herhangi bir akut rahatsızlık çekenler, adet dönemi sırasında kadınlar tarafından yapılmaması konusunda uyarılarda da bulunmaktadırlar.

Çigongla İlgili Tartışmalar

80 ve 90'larda Çigong'un popülerliğinin artmasıyla birlikte ortaya çıkan pek çok grup geleneksel çigong pratisyenleri ve şüpheci çevreler tarafından eleştirilmeye başlandı. Akupunktura yönelik eleştirilerin bazıları Çigonga da yöneltilmiştir. Çi'nin ve meridyenlerin olduğu kadar sağaltım sürecinin de bilimsel yöntemlerle tespit edilemeyişi ve gözlem alanının dışında oluşu ve ilkelerinin modern bilimsel paradigma ile çelişkisi, Çigong gibi antik yöntemlere karşı bilim çevrelerinin ve araştırmacıların şüphelerini sürekli beslemiştir.
Bunun yanısıra çok sayıda insanın yetersiz bir gözetmen altında veya kitaplar veya video ve DVD'lerden öğrendikleri çigongu uygulamaya çalışması Çigong ustaları ve ortodoks çigong okullarının temsilcileri tarafından eleştirilmiş ve bu çalışmaların insanda enerji dengesizliğine yol açarak fiziksel ve zihinsel problemler oluşturabileceği iddia edilmiştir. Ünlü bir savaş sanatçısı ve Çigong ustası olan Wong Kiew Kit gerçek çigongun kitaplar ve videolardan değil bir ustadan öğrenilebileceğini ve çi akışının doğru kontrol edilmediğinde kişinin enerji ağında dengesizlik olabileceğini ve bunun da kan basıncında dengesizlik, hormon üretiminde bozulma, baş dönmesi, hayati organların çalışmasında bozukluk, fobi, halüsilasyon gibi kötü etkilerin ortaya çıkabileceğini ve hatta bunların çok ciddi sorunlar doğurabileceğini ifade etmiştir.
Çoğu geleneksel çigong okulunda belirli bir uzman gözetmenin kontrolü altında yıllarca süren bir çigong eğitimi söz konusudur ve öğrencinin çigongu yanlış uygulaması gözetmen tarafından engellenir. İç enerjilerin dengesiz bir şekilde dolandırılması bu eleştirmenlere göre sonunda kişide bedenin hem zihinsel hem de fiziksel sistemlerinde dengesiz sonuçlar doğuracaktır.
Rehbersiz veya uzman olmayan rehberlerle çalışılan pratisyenlerde gelişen çeşitli kronik zihinsel ve fiziksel sağlık problemleri hiç de nadir değildir hatta İngilizce konuşan çigong pratisyen ve öğretmenleri bu sendromlardan birini "Çigong Psikozu" (Qigong Psychosis) şeklinde adlandırmışlardır.
Batılı ülkelerde özellikle terapi amaçlı uygulamalarda Çigong'un tek başına kullanılması değil batı tıbbı ile birlikte ve tamamlayıcı olarak kullanılması önerilmektedir. Bu uygulamalarda kişinin uzman olmayan kişilerin ellerinde herhangi bir zarar görmemesi için çigong uygulayıcısının ehil olması gerektiği uyarısı da yapılmaktadır.