Erkeğime Hitaben : Güzel bakıyorsun ama
Güzel bakıyordun, gördüm, aslında bakışlarını duydum. Nasıl duyduğumu sorma, anlatamam. İçinde yalnız kalmış o adamı gördüm. Karışmıştın, anladım…
Bazı pişmanlıkların izleri vardı gözlerinin kenarında, bir de bazı gülümsemelerin çizgileri yerleşmişti kalbinin kenarına, sezdim.
Hani yıllar öncesinden tanıyormuş gibiydim, yıllarca tanımadan bilmiş gibiydin. Tuhaf ama o kadar yakındın aslında, elimi uzatsam tutacaktın. Uzatsam tutar mıydın?
Her şey bizim düşlerimizden ibaret, ikimiz de biliyoruz. Ben aslında sen olmayan birini giydiriyorum üstüne hayalimde, sen oluyorsun. Sen olmayan sene yazıyorum bu satıları. Sen de muhtemelen ben olmayan ben üzerine düşler kuruyorsun bu vakitte, yanılıyorsun; ben daha çok…
Ben hep daha fazla yanıldım zaten, ben hep daha fazla sevdim, daha fazla güvendim çünkü başka türlü nasıl yaşanır, hiç bilemedim.
O yüzden çok kazık yedim, o yüzden para kaybettim, ihanete uğradım, sırtımdan bıçaklandım ama hiç vazgeçmedim sevmekten, aşktan, güvenmekten ve hep yeniden denedim.
Güzel bakıyordun, gözlerinde bir tuhaf dinginlik vardı. Kendine kaçıyordun muhtemelen, başka kuytun yoktu, başkasına zararın da… Ama birilerine sorsam, herkes gibi, senin de ardından kötü söz söyleyecek birisi bulunur.
Gözlerimiz güzel bakmış olabilir veya güzel sevmeyi öğrenmişizdir bir yerlerde. O yüzden şimdi sessiz, dingin ve yalnız uyuyoruz belki bu saatte.
Şimdi benim seninle ilgili henüz olgunlaşmamış hayallerim var. Aslında seninle ilgili değil, benim hayallerim var zaten, bakıyorum şimdi sen o resmin içine sığar mısın diye?
Senin de bir yerde sakladığın son bir kurşunun varsa, onu fırlatırsın belki bana, kalp bu tutuşur an gelir, bakarsın oluruz. Ama benim ömrüm uzundur aşktan yana, ancak uzun yollarda koşacak gücün varsa yan yana dururuz.
Biraz tanıdık geldi kalbin dün gece bana. Hani bir yerlerden aşinaydım acılarına, o yüzden kalp çekmiştir, üstüne alınma. Bir de öyle güzel baktın ya, o yüzden yazıyorum bu cümleleri sana…
Bazı pişmanlıkların izleri vardı gözlerinin kenarında, bir de bazı gülümsemelerin çizgileri yerleşmişti kalbinin kenarına, sezdim.
Hani yıllar öncesinden tanıyormuş gibiydim, yıllarca tanımadan bilmiş gibiydin. Tuhaf ama o kadar yakındın aslında, elimi uzatsam tutacaktın. Uzatsam tutar mıydın?
Her şey bizim düşlerimizden ibaret, ikimiz de biliyoruz. Ben aslında sen olmayan birini giydiriyorum üstüne hayalimde, sen oluyorsun. Sen olmayan sene yazıyorum bu satıları. Sen de muhtemelen ben olmayan ben üzerine düşler kuruyorsun bu vakitte, yanılıyorsun; ben daha çok…
Ben hep daha fazla yanıldım zaten, ben hep daha fazla sevdim, daha fazla güvendim çünkü başka türlü nasıl yaşanır, hiç bilemedim.
O yüzden çok kazık yedim, o yüzden para kaybettim, ihanete uğradım, sırtımdan bıçaklandım ama hiç vazgeçmedim sevmekten, aşktan, güvenmekten ve hep yeniden denedim.
Güzel bakıyordun, gözlerinde bir tuhaf dinginlik vardı. Kendine kaçıyordun muhtemelen, başka kuytun yoktu, başkasına zararın da… Ama birilerine sorsam, herkes gibi, senin de ardından kötü söz söyleyecek birisi bulunur.
Gözlerimiz güzel bakmış olabilir veya güzel sevmeyi öğrenmişizdir bir yerlerde. O yüzden şimdi sessiz, dingin ve yalnız uyuyoruz belki bu saatte.
Şimdi benim seninle ilgili henüz olgunlaşmamış hayallerim var. Aslında seninle ilgili değil, benim hayallerim var zaten, bakıyorum şimdi sen o resmin içine sığar mısın diye?
Senin de bir yerde sakladığın son bir kurşunun varsa, onu fırlatırsın belki bana, kalp bu tutuşur an gelir, bakarsın oluruz. Ama benim ömrüm uzundur aşktan yana, ancak uzun yollarda koşacak gücün varsa yan yana dururuz.
Biraz tanıdık geldi kalbin dün gece bana. Hani bir yerlerden aşinaydım acılarına, o yüzden kalp çekmiştir, üstüne alınma. Bir de öyle güzel baktın ya, o yüzden yazıyorum bu cümleleri sana…
