Hiç gitme;Yalnız bırakma beni olur mu?
hiç gitme benden beni hic birakma hiç bırakma beni bırakma gitme
.
.
Seni tanıdığımdan beri o kadar masumum ki; ışığım, pusulam, haritam, kılavuzum, rehberim...
Gerçeğe giden yolum doğruyu fısıldayan dilim oldun...
Her çiçekte kokunu, her kelebekte sesini duyuyorum... Hiç gitme;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Söylesene sen mi oynuyorsun bu saatlerle?...
Vakit o kadar çabuk geçiyor ki; arkanı döndükten sonra varlığının gerçekliğine inanamıyorum...
Sanki her şey hayal, sanki bir daha olmayacakmışsın gibi... Zamana yenilme;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Senden önce dünyanın yalana bulanmış bir kasaba olduğunu düşünürdüm...
Şu kadarcık bile seni yaşamak için, rezil bir hayatı çekmeye değermiş...
Neden bukadar yıl beklettin ki?... Artık isteyen istediği kötülüğü yapabilir; ama sen;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Ben de çok seviyorum ama yazamıyorum, anlatamıyorum senin gibi...
“Tıklım tıklım yalnızken, tek kişilik kalabalığa kavuştum” demişsin...
Seni tanımak bu hayattaki en büyük başarım... İnan ruhumu ferahlatıyorsun;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Sadece seninim ben... Aklım sende, kalbim sende, ruhum sende...
Durup durup, yerli yersiz seni düşünüyorum...
Her gece aynı rüyayı görüyorum... Yine o beyaz bulutla gelmeni bekliyorum... Artık gel;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Her an senin sıcaklığını duyuyorum içimde...
Yanında öyle huzur dolu, öyle mutluyum ki; senden başka her şeye omuz silkiyorum...
Dünya köz olmuş umurumda mı? Sen yanma ama;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Ellerime dokununca depremler çıkarıyorsun yüreğimde...
İki dakikalık ılık nefesini, senelerce hissediyorum sanki...
Hırsız gibi girdin dünyama ve her şeyimi alıp götürdün...
Her şeyimi al, her şeyim senin olsun ama;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Bak unutma, yeminimiz var bu kayalığın üstünde buluşmaya...
Şu martılar şahit ki; iki elim yakanda olur, tanıştığımız güne ihanet edersen...
Terk etsen de; buğulu siyah gözlerinle bekle burada... Ben geleceğim;
Yalnız bırakma beni olur mu?
Gerçeğe giden yolum doğruyu fısıldayan dilim oldun...
Her çiçekte kokunu, her kelebekte sesini duyuyorum... Hiç gitme;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Söylesene sen mi oynuyorsun bu saatlerle?...
Vakit o kadar çabuk geçiyor ki; arkanı döndükten sonra varlığının gerçekliğine inanamıyorum...
Sanki her şey hayal, sanki bir daha olmayacakmışsın gibi... Zamana yenilme;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Senden önce dünyanın yalana bulanmış bir kasaba olduğunu düşünürdüm...
Şu kadarcık bile seni yaşamak için, rezil bir hayatı çekmeye değermiş...
Neden bukadar yıl beklettin ki?... Artık isteyen istediği kötülüğü yapabilir; ama sen;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Ben de çok seviyorum ama yazamıyorum, anlatamıyorum senin gibi...
“Tıklım tıklım yalnızken, tek kişilik kalabalığa kavuştum” demişsin...
Seni tanımak bu hayattaki en büyük başarım... İnan ruhumu ferahlatıyorsun;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Sadece seninim ben... Aklım sende, kalbim sende, ruhum sende...
Durup durup, yerli yersiz seni düşünüyorum...
Her gece aynı rüyayı görüyorum... Yine o beyaz bulutla gelmeni bekliyorum... Artık gel;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Her an senin sıcaklığını duyuyorum içimde...
Yanında öyle huzur dolu, öyle mutluyum ki; senden başka her şeye omuz silkiyorum...
Dünya köz olmuş umurumda mı? Sen yanma ama;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Ellerime dokununca depremler çıkarıyorsun yüreğimde...
İki dakikalık ılık nefesini, senelerce hissediyorum sanki...
Hırsız gibi girdin dünyama ve her şeyimi alıp götürdün...
Her şeyimi al, her şeyim senin olsun ama;
Yalnız bırakma beni olur mu?
...
Bak unutma, yeminimiz var bu kayalığın üstünde buluşmaya...
Şu martılar şahit ki; iki elim yakanda olur, tanıştığımız güne ihanet edersen...
Terk etsen de; buğulu siyah gözlerinle bekle burada... Ben geleceğim;
Yalnız bırakma beni olur mu?
