*MeleK*
♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
İmani Koruma DuÂsi
imanı koruma duası imanı kuvvetlendiren dualar kuvvetlendirmek için dua
Hayatın gayesi, imanlı olarak yaşamak, imanlı olarak da ölmektir. İmanlı olarak yaşanmış, imanlı olarak da âhirete göçülmüşse hayat gayesini bulmuş, hedefine varmış demektir. Ancak, iman boş lâfla, kuru sözle korunmaz. İmanı koruyup hayatı gayesine erdirebilmek için imanî bilgileri çok kuvvetli almak, şöyle, böyle lâflarla imanda şüpheye düşmeyecek seviyeye çıkmak lâzımdır. Bunun için de imanî eserleri devamlı okuyarak imanı taklidden tahkike yükseltmek, yanlış yazı ve beyânla sarsılmayacak hâle getirmek gerekir.
İslâm büyükleri hayatları boyunca imanı kuvvetlendirme gayret ve azminde olmuşlar, inancı sarsacak günahlardan, söz ve hareketlerden şiddetle uzak kalmışlar, bütün gayret ve azimlerini imanı kuvvetlendirecek şeylere tahsis etmişlerdir. Dinî kitapları bunun için çok okumuşlar, dindar insanlarla bunun için yakınlık kurmuşlardır.
İmanı kuvvetlendirme gayret ve azmine bir başka ibâdet usulünü de ilâve eden mâneviyat büyükleri, akşamla yatsı arasında iki rekât namaz kılmayı da âdet edinmişlerdir. Her rekâtta Fâtiha’dan sonra Âyete’l-Kürsî’yi, (Kul yâ Eyyühelkâfirun) sûresiyle yedişer (İhlâs), birer (Kul eûzü bi-rabbi’l-felâk) ve (Nâs) sûrelerini okumuşlar. Namazın sonunda da şu duâ ile imanı muhafaza için Allah’a yalvarmışlardır.
“Allahümme innî estevdiuke dinî ve imanî. Fahfazhü aleyye fî hayatî ve inde vefatî ba’de mematî. Birahmetike yâ erhamerrâhimîn.”
“Yâ Rab, dinimi, imanımı sana emanet ediyorum. Sen hayatımda, hayatımın bitimi ânında ve bitiminden sonra da imanımı muhafaza eyle, rahmetinle himayene al. Sen merhametlilerin merhametlisisin Allah’ım.”
Hayatın gayesi, imanlı olarak yaşamak, imanlı olarak da ölmektir. İmanlı olarak yaşanmış, imanlı olarak da âhirete göçülmüşse hayat gayesini bulmuş, hedefine varmış demektir. Ancak, iman boş lâfla, kuru sözle korunmaz. İmanı koruyup hayatı gayesine erdirebilmek için imanî bilgileri çok kuvvetli almak, şöyle, böyle lâflarla imanda şüpheye düşmeyecek seviyeye çıkmak lâzımdır. Bunun için de imanî eserleri devamlı okuyarak imanı taklidden tahkike yükseltmek, yanlış yazı ve beyânla sarsılmayacak hâle getirmek gerekir.
İslâm büyükleri hayatları boyunca imanı kuvvetlendirme gayret ve azminde olmuşlar, inancı sarsacak günahlardan, söz ve hareketlerden şiddetle uzak kalmışlar, bütün gayret ve azimlerini imanı kuvvetlendirecek şeylere tahsis etmişlerdir. Dinî kitapları bunun için çok okumuşlar, dindar insanlarla bunun için yakınlık kurmuşlardır.
İmanı kuvvetlendirme gayret ve azmine bir başka ibâdet usulünü de ilâve eden mâneviyat büyükleri, akşamla yatsı arasında iki rekât namaz kılmayı da âdet edinmişlerdir. Her rekâtta Fâtiha’dan sonra Âyete’l-Kürsî’yi, (Kul yâ Eyyühelkâfirun) sûresiyle yedişer (İhlâs), birer (Kul eûzü bi-rabbi’l-felâk) ve (Nâs) sûrelerini okumuşlar. Namazın sonunda da şu duâ ile imanı muhafaza için Allah’a yalvarmışlardır.
“Allahümme innî estevdiuke dinî ve imanî. Fahfazhü aleyye fî hayatî ve inde vefatî ba’de mematî. Birahmetike yâ erhamerrâhimîn.”
“Yâ Rab, dinimi, imanımı sana emanet ediyorum. Sen hayatımda, hayatımın bitimi ânında ve bitiminden sonra da imanımı muhafaza eyle, rahmetinle himayene al. Sen merhametlilerin merhametlisisin Allah’ım.”
