Seni hiç unutmadım
"Sana ait hiçbir şeyi atmadım"diyebilmek.
"Sana dair hiçbir şeyi unutmadım"diyebilmek.
40 kere değişmiş olsada o verdiği telefon numarasını,defterlerinin;yıllar önce yazdığı mektubu,eşyalarının;o mektupta yazdığı dokunaklı cümleyi,hafızanın bir yerlerinde hala saklayabilmek.
Hiç aklında yokken bile karşılaştığında,hayatının en ince detaylarına dair sorular sorabilecek kadar iyi hatırlayabilmek.
O herhangi bir akşam yenen,o herhangi bir yemeğin menüsünü,lokantanın adresini,hiç unutmamış;ama ne kadar hesap geldiğini bir türlü hatırlayamamış olabilmek.
Sen ne kadar okumuş,mal-mülk,makam-mevki kazanmış olsan ve o ne kadar eskisi gibi kalmış olsada,hiçbir şey değişmemiş gibi bakabilmek,konuşabilmek,susabilmek.
Senin semtinle onun mahallesi arasına,kalın ve yüksek bir duvar örülmüş olsada,duvarın üstüne tırmanıp güneşin doğuşunu beraber seyredebilmek.
Eskisi kadar güçlü,eskisi kadar hızlı ve eskisi kadar yetenekli olmasanızda,onunla top oynayabilmek,ip atlayabilmek.
Sadece geçmişi değil,geleceği de;sadece hatıraları değil,hayalleri de konuşabilmek.
Seni ne kadar kızdırsa da,zaman dünya görüşleriniz arasına ne kadar çizgi çekse de;o küçücük görünen,ama senin için çok değerli iyiliği hatırına,tüm öfkeni yutabilmek.
"Vefa" yı boza ,"İkram" ı bisküvi markası olmaktan çıkarabilmek.
Neye söz verilmiş olursa olsun,ne pahasına olursa olsun,tutabilmek.
Neyi unutmuş,affetmiş olursan ol,onu gerçekten unutabilmek.
Şehir büyüse,insanlar yaşlansa,çocuklar genç olsa,iklimler değişse,teknoloji gelişse,çayın eski tadı kalmasa,rüzgar bir başka türlü esse de;dostluğun hiç değişmediğini görebilmek.
O bayram tebriğini,o doğum günü hediyesini,o hiçbir özelliği olmayan hatıralar sinmiş eşyayı,o telefon numarasının başına yazılıp,altı çizilmiş ismi kaybetmemiş,atmamış,silmemiş olmak.
Kimi seversen sev,kimin hayatına girersen gir,hayatında kimi ağırlarsan ağırla,kimin kahrını çekersen çek,kime çektirirsen çektir..
O eski dostu unutmamış olabilmek....!
"Sana dair hiçbir şeyi unutmadım"diyebilmek.
40 kere değişmiş olsada o verdiği telefon numarasını,defterlerinin;yıllar önce yazdığı mektubu,eşyalarının;o mektupta yazdığı dokunaklı cümleyi,hafızanın bir yerlerinde hala saklayabilmek.
Hiç aklında yokken bile karşılaştığında,hayatının en ince detaylarına dair sorular sorabilecek kadar iyi hatırlayabilmek.
O herhangi bir akşam yenen,o herhangi bir yemeğin menüsünü,lokantanın adresini,hiç unutmamış;ama ne kadar hesap geldiğini bir türlü hatırlayamamış olabilmek.
Sen ne kadar okumuş,mal-mülk,makam-mevki kazanmış olsan ve o ne kadar eskisi gibi kalmış olsada,hiçbir şey değişmemiş gibi bakabilmek,konuşabilmek,susabilmek.
Senin semtinle onun mahallesi arasına,kalın ve yüksek bir duvar örülmüş olsada,duvarın üstüne tırmanıp güneşin doğuşunu beraber seyredebilmek.
Eskisi kadar güçlü,eskisi kadar hızlı ve eskisi kadar yetenekli olmasanızda,onunla top oynayabilmek,ip atlayabilmek.
Sadece geçmişi değil,geleceği de;sadece hatıraları değil,hayalleri de konuşabilmek.
Seni ne kadar kızdırsa da,zaman dünya görüşleriniz arasına ne kadar çizgi çekse de;o küçücük görünen,ama senin için çok değerli iyiliği hatırına,tüm öfkeni yutabilmek.
"Vefa" yı boza ,"İkram" ı bisküvi markası olmaktan çıkarabilmek.
Neye söz verilmiş olursa olsun,ne pahasına olursa olsun,tutabilmek.
Neyi unutmuş,affetmiş olursan ol,onu gerçekten unutabilmek.
Şehir büyüse,insanlar yaşlansa,çocuklar genç olsa,iklimler değişse,teknoloji gelişse,çayın eski tadı kalmasa,rüzgar bir başka türlü esse de;dostluğun hiç değişmediğini görebilmek.
O bayram tebriğini,o doğum günü hediyesini,o hiçbir özelliği olmayan hatıralar sinmiş eşyayı,o telefon numarasının başına yazılıp,altı çizilmiş ismi kaybetmemiş,atmamış,silmemiş olmak.
Kimi seversen sev,kimin hayatına girersen gir,hayatında kimi ağırlarsan ağırla,kimin kahrını çekersen çek,kime çektirirsen çektir..
O eski dostu unutmamış olabilmek....!
