Sevgiliye Mektup...

[magical]

duygu yüklü mektuplar duygu yüklü aşk mektupları sevgiliye mektup sevgiliye mektup ilanı aşk mektubu
Şimdi yoksun. Seni dilediğim gibi düşünebilirim artık. Tutar ellerini,
dilediğim gibi öperim artık uzun uzun. Kimseler ayıplayamaz beni,
yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar. İşte gözlerin, işte
dudakların senin olan ne varsa karşımda duruyor. Senin dilediğim yere
götürebilirim artık, sevdiğim şarkıları söyletebilirim artık dudaklarına
ve hasret ellerimle okşayabilirim yanaklarını. Bütün aynalarda sen
varsın, bir yere gitsem peşimden sen geliyorsun.
Kimse yokluğunda bu denli sevilmedi.

Her şey daha güzel ama ayrılığın adı kötüye çıkmış. Yoksa bin yıl daha
yaşamak isterdim ve seni bin yıl daha ayrılıklar içinde sevmek.

Ama biliyorsun bende insanım. Umutsuzluğa düştüğüm günler oluyor ve
hiç gelmeyeceksin sanıyorum.
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime.
Büyük bir yalnızlık sarıyor içimi, yalnızlığımdan utanıyorum. Ben sevmesem
ölürdüm, beni sevmesen bir çakıl taşıydım. şimdi, bir duvar gibi sağırdım,
ölümden acıydım.

Beni bunca saracak ne vardı, kanıma girecek, göz bebeklerime oturacak, bir şarkı gibi kulaklarımdan eksilmeyecek ne vardı...
Hiç karşıma çıkmasaydın bu kahrolası gözler hiç görmeseydi seni
ne vardı...?

Belki karşımda değilsin yanılıyorum. Bu gözler senin gözlerin değil,
aldatıyorlar beni... Karanlığın gözleri olmalı bunlar. Bana böylesine
keder veren gülmeyi, yaşamayı haram eden bir karanlığın gözleri olmalı.
Öyleyse sen hiçbir yerde yoksun.
Sana hiçbir zaman yaklaşamayacağım.
Yalan bu geçici sevinç, bu nur, bu ışık, karanlığın ortasında
yanan bu gözler.

Ne dedimse inanma. Seni değil, kendimi aldatıyorum.

Sen istediğin kadar varlığın taa kendisi ol, ölümsüzlüğün ta kendisi, ben
günden güne yok olmaktayım.
Bütün ışıkları attım bir kenara anlamıyor musun?

GÖKYÜZÜ GÜNEŞ OLSA DA, SENSİZ YİNE KARANLIKTAYIM