M
Misafir
Forum Okuru
Sigarayı bırakmak ve Kilo
zyban kilo aldırırmı
Kognitif Davranış Terapisi en etkili müdahale
Sigara bırakma kararı verirken özellikle kadınların önüne çıkan en büyük engel kilo alma korkusudur. Yapılan bir araştırma, bu engeli aşmada davranış değişikliği tedavisinin rejim yapmaktan daha etkili olduğunu gösteriyor. Sigarayı bıraktıktan bir yıl sonra rejim yapan ve yapmayanlar arasında anlamlı bir fark gözlenmezken, yaşam tarzlarını değiştirenlerin pek az kilo aldığı belirlendi.
Amerikan Psikoloji Derneği'nin Journal of Consulting and Clinical Psychology (Cilt. 69, Nu. 4) dergisinde yayınlanan bir araştırma, bu korku ve endişeyi hedef alan Kognitif Davranış Terapisi yaklaşımının sigara bırakmada en yüksek başarıyı sağladığı ortaya çıkardı..
Kadınların, sigarayı bıraktıklarında kilo alma ihtimali erkeklerden iki kat daha fazla. Daha önce yapılan araştırmalar, kilo alma endişesi taşıyanların sigara bırakma motivasyonlarının daha düşük ve mahrumiyet tepkilerinin daha güçlü olduğunu gösteriyor.
Yeni çalışmanın birinci araştırıcısı, Pittsburgh Üniversitesi'nden klinik psikolog Dr. Kenneth A. Perkins, "Son 10- 15 yıldır, yapılması gerekenin kilo almayı önlemek; o zaman endişeler kaybolacaktır" şeklinde düşünüldüğünü söylüyor.
Fakat Perkins'e göre iş bu kadar basit değil. Sigara bırakma danışmanlığı ile rejimin birlikte yürütüldüğü araştırmalar umut kırıcı. Sigara bırakılırken diyet yaptırma, sadece sigara bırakmayı zorlaştırıyor.
Kilo endişesi taşıyan 219 kadın sigara tiryakisini kapsayan araştırmada, Perkins ve aynı
üniversite psikologları Dr. Marsha D. Marcus, Dr. Michele D. Levine, Dr. Saul Shiffman ve arkadaşları standart sigara bıraktırma danışmanlığından başka iki destek program yürüttü. (Yazıda geçen bütün "Dr." ünvanları, tıp doktoru değil, bilim doktorudur.)
Denekler üç gruba ayrıldı. Hepsine yedi hafta süreyle danışmanlık hizmeti verildi. İlk gruba sadece sigara bıraktırma danışmanlığı yapıldı. Kilo kontrolu grubundakilere, standart sigara bırakma danışmanlığının yanısıra kilo almalarını önlemeye yönelik diyet müdahalesi uygulandı. Diğer gruba hem sigara bırakma danışmanlığı hem de kognitif davranış terapisi (CBT) desteği verildi. Bu terapi kilo endişelerini, "ya hep ya hiç" tarzı düşünceyi ve sigara bırakma sırasında bir miktar kilo almayı kabullenmeyi de hedefliyordu.
Araştırmacılar, Kognitif Davranış Terapisi grubunun sigara bırakmada en başarılısı olduğunu belirledi. Müdahaleden bir yıl sonra Kognitif Davranış Terapisi grubundakilerden %21'i hâlâ sigara içmiyordu. Diyet grubundaki kadınlarda bu oran %13; sadece sigara bıraktırma danışmanlığı alanlarda %9'du.
Kilo sonuçları şaşırtıcıydı. Başlangıçta diyet yapan grup deneyi en düşük kiloda sürdürürken, müdahaleden bir yıl sonra ortalama 5,4 kg almışlardı. Kilo konusunda bir şey yapılmayan grupta bu rakam 7,7 kg'a çıkıyordu. (İki grup arasındaki bu fark deneyin istatistik hatâ sınırları içindedir.) Fakat Kognitif Davranış Terapisi grubu-kilo almayı kabullenmelerine rağmen-- sadece 2,5 kg almıştı.
Araştırmacılar şimdi de benzer deneyi Zyban ticari isimli bupropionu da kullanarak tekrarlamayı planlıyor.
Aslında klinik uygulamada, sigarayı bırakma oranları yukarıda verilen en iyi rakamların bikaç kat üstündedir. Çünkü kognitif davranış terapisi, nikotin replasman tedavisi ve ilaç tedavisi kişinin durumuna göre genellikle birlikte uygulanmaktadır. Bu müdahaleler, bırakma sırasında kilo alınmamasında da yardımcı olabilir. Bu araştırmada, sebeperi izole edebilmek için daha ılımllı bir yol izlenmiştir.
Kognitif Davranış Terapisi en etkili müdahale
Sigara bırakma kararı verirken özellikle kadınların önüne çıkan en büyük engel kilo alma korkusudur. Yapılan bir araştırma, bu engeli aşmada davranış değişikliği tedavisinin rejim yapmaktan daha etkili olduğunu gösteriyor. Sigarayı bıraktıktan bir yıl sonra rejim yapan ve yapmayanlar arasında anlamlı bir fark gözlenmezken, yaşam tarzlarını değiştirenlerin pek az kilo aldığı belirlendi.
Amerikan Psikoloji Derneği'nin Journal of Consulting and Clinical Psychology (Cilt. 69, Nu. 4) dergisinde yayınlanan bir araştırma, bu korku ve endişeyi hedef alan Kognitif Davranış Terapisi yaklaşımının sigara bırakmada en yüksek başarıyı sağladığı ortaya çıkardı..
Kadınların, sigarayı bıraktıklarında kilo alma ihtimali erkeklerden iki kat daha fazla. Daha önce yapılan araştırmalar, kilo alma endişesi taşıyanların sigara bırakma motivasyonlarının daha düşük ve mahrumiyet tepkilerinin daha güçlü olduğunu gösteriyor.
Yeni çalışmanın birinci araştırıcısı, Pittsburgh Üniversitesi'nden klinik psikolog Dr. Kenneth A. Perkins, "Son 10- 15 yıldır, yapılması gerekenin kilo almayı önlemek; o zaman endişeler kaybolacaktır" şeklinde düşünüldüğünü söylüyor.
Fakat Perkins'e göre iş bu kadar basit değil. Sigara bırakma danışmanlığı ile rejimin birlikte yürütüldüğü araştırmalar umut kırıcı. Sigara bırakılırken diyet yaptırma, sadece sigara bırakmayı zorlaştırıyor.
Kilo endişesi taşıyan 219 kadın sigara tiryakisini kapsayan araştırmada, Perkins ve aynı
üniversite psikologları Dr. Marsha D. Marcus, Dr. Michele D. Levine, Dr. Saul Shiffman ve arkadaşları standart sigara bıraktırma danışmanlığından başka iki destek program yürüttü. (Yazıda geçen bütün "Dr." ünvanları, tıp doktoru değil, bilim doktorudur.)
Denekler üç gruba ayrıldı. Hepsine yedi hafta süreyle danışmanlık hizmeti verildi. İlk gruba sadece sigara bıraktırma danışmanlığı yapıldı. Kilo kontrolu grubundakilere, standart sigara bırakma danışmanlığının yanısıra kilo almalarını önlemeye yönelik diyet müdahalesi uygulandı. Diğer gruba hem sigara bırakma danışmanlığı hem de kognitif davranış terapisi (CBT) desteği verildi. Bu terapi kilo endişelerini, "ya hep ya hiç" tarzı düşünceyi ve sigara bırakma sırasında bir miktar kilo almayı kabullenmeyi de hedefliyordu.
Araştırmacılar, Kognitif Davranış Terapisi grubunun sigara bırakmada en başarılısı olduğunu belirledi. Müdahaleden bir yıl sonra Kognitif Davranış Terapisi grubundakilerden %21'i hâlâ sigara içmiyordu. Diyet grubundaki kadınlarda bu oran %13; sadece sigara bıraktırma danışmanlığı alanlarda %9'du.
Kilo sonuçları şaşırtıcıydı. Başlangıçta diyet yapan grup deneyi en düşük kiloda sürdürürken, müdahaleden bir yıl sonra ortalama 5,4 kg almışlardı. Kilo konusunda bir şey yapılmayan grupta bu rakam 7,7 kg'a çıkıyordu. (İki grup arasındaki bu fark deneyin istatistik hatâ sınırları içindedir.) Fakat Kognitif Davranış Terapisi grubu-kilo almayı kabullenmelerine rağmen-- sadece 2,5 kg almıştı.
Araştırmacılar şimdi de benzer deneyi Zyban ticari isimli bupropionu da kullanarak tekrarlamayı planlıyor.
Aslında klinik uygulamada, sigarayı bırakma oranları yukarıda verilen en iyi rakamların bikaç kat üstündedir. Çünkü kognitif davranış terapisi, nikotin replasman tedavisi ve ilaç tedavisi kişinin durumuna göre genellikle birlikte uygulanmaktadır. Bu müdahaleler, bırakma sırasında kilo alınmamasında da yardımcı olabilir. Bu araştırmada, sebeperi izole edebilmek için daha ılımllı bir yol izlenmiştir.
