Umudumla seviyorum…

[kar_tanesi]

Yüreğim;
Pembe camlı bir korunaktı,
Şer sızdırmaz
Sevgiye ve umuda gebeydi.
Kırıldı
Kan sızdı
Korunak, renginden al bir renk aldı
Battı.

O an sen vardın
Sarılmaya muhtaçtı yüreğim
Yüreğime saplanan camları
Ancak o çıkarabilirdi
Yapmadı
Kaçtı
Sindi köşesine
Ve inkara yöneldi.
Ben kala kaldım camlı yüreğimle

Ağlıyordum
Yalnızdım
Çaresizdim…
Sana açtım yüreğimi
Gördün camlı, kanlı yüreğimi
Korunak kırılmıştı
Tüm tatlı hayaller kana bulanmış
Saçılıyordu tutsak edilen kanlı yerden

Uzattın elini
Okşadın yüreğimi
Elin kana bulandı
Silmedin, yüreğine sürdün.
Savaş dedin acılı tiz sesinle
Hayallerin için,
Umudun ve geleceğin için,
Gülüşün için savaş dedin...



Yitirdiğimi biliyordun,
Defalarca anlattın bana
Yiten sevgi değil diye.
İnsan yiter dedin,
Bir ilişki yiter
Bir gelecek yiter
Ama sevgi yitmez dedin
Yitirmemişse kendini…

Yeni acılar besliyorum
Kaynağı sevgi ve umut.
Verdikçe sevgiyi acılarıma
Kırdıkça her bir umudu
Acıların pençesinde
Acılarımın büyüdüğünü
Umudumun azaldığını
Ve hayallerimin yittiğini görüyorum çaresiz…

Acılarını seviyorsun bilirim
Acılara katlanmayı biliyorsun çünkü
Hayallerini de seviyorsun
Çünkü hep umut dolusun
Dolusun ki dağıtıyorsun…
Ben sevinçlerimi sevmeye
Umudu yeşertmeye
Her şeye rağmen gülmeye
Devam edeceğim
Edeceğim çünkü hayat buna değer…

Sana dair nice destanlar yazmak isterim
Her bir kelimesi susuz çölün su damlası misali
Yitirilmişlik yok sende
Her kayıp bir kazanç oluveriyor
Berrak belleğinde.
Ama yorgunsun
Yorgunluğun koşturmaktan değil
Sevdiklerinin yorgunluğunu taşımaktan
Umut dağıtmaktan bilirim.

Gidenlerin ardından üzülürüz her daim
Bilmeyiz yanımızdaki değerleri
Bilmeyiz asıl sevenlerin
Kavgada yanımızda olduğunu.
Sen
Yanımdaydın
Yanımdasın
Yanımda olacaksın

Biliyorum
Sen dostumsun
Gülen gözlerimin ışığı
Bakışımın diğer kapısı
Seni umutsuzluğa inat
Umudumla seviyorum….