Dün gibi özlemiyorum seni

[CaRiZmA]

İçimdeki yakıcı ateş yavaş yavaş külleniyor
Kalbimdeki yıkıcı sızı hafif hafif azalıyor
Bedenim ağır ağır senden uzaklara yelken açıyor
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni

Yalnızlık bulutları yavaş yavaş dağılıyor
Acılar yağmuru ağır ağır azalıyor
Soluk güneş hafifçe parıldıyor
Rahmetli melodiler artık canımı acıtmıyor
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni

İçimdeki çocuk yavaş yavaş büyüyor
Oyuncaklarını alıp usulca uzaklaşıyor
Artık o da seninle oynamak istemiyor
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni

Fırtına giderek duruluyor
Sisler giderek dağılıyor
Acım giderek azalıyor
Batan gemimin ardından
Ben son bir çırpınış ile kayalıklara atarken
Seni ardımda
İçimde ölmek üzere bırakıyorum
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni

İzbe bir sokak meyhanesinde
Ardı ardına kadehlerde
Yaktığım her sigarada
Adi bir yosma yatağında
Seni yavaş yavaş unutuyor
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni

Zamanın eli
İliklerime kadar işleyen seni
Ağır ağır temizliyor
Yaralarımı şefkat ile sarıyor
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni


Göğsüme saplanan mızrağı
Seni söküp atarcasına
Seni bana bağlayan prangalardan birer birer kurtuluyor
Kozamı arkamda bırakıp
Yeni rüzgarlara kanat açıyorum
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni

Hiç acımadan
Arkama dönüp bakmadan
Acımasız bir katil gibi
İçimde seni yavaş yavaş öldürüyorum
Dün gibi özlemiyorum seni
Giderek daha az seviyorum seni​

alinti