Gece sinmiş gülüşlerinden öperek…..

[CaRiZmA]

Hasretin dağlar iken yüreğimi
Yeni kâbuslara uyandım
Gece sinmiş gülüşlerinle,
Sensizlik alabildiğince uzanmış kollarıma,
dudaklarımda,
Bitimsiz hasret şiirleri, aşka dair
Gözlerinde uzak iklim yağmurları,
Her damlada /dudaklarıma sen düşüyorsun
Yorgun sabahlara uyanıyorum, sırıl sıklam.



Alabildiğince uzanır ufuklara sensizlik
Geceden kalan düşlerden sıyrılarak,
Bir hasretin kalır içimde şiir yangını
Birde türküler kanar sazımın telinde.
Hasretten arınmış sabahlar düşlerim_
Şafak kızıllığında,
Seni, içimde bulurum/
ellerim tutuşur iken ellerinde,
Sözlerin alevlendiği yerde
başlar başımda tütmeye sevdan…..

Ki bedenim şimdi ölüm yorgunu
Ellerim kırık sensizliğe
Gözlerimdeki hüzün
mavisini yitirmiş denizlerin.
Kıyılarını dövmekten yorgun
nehirler misali
yarım kalmış şiirler alazlanır dudaklarımda,


Orman yeşilinden yoksun_
Dağlar çiçeğinden
İçimde henüz söylenmemiş bir ezgi_
Notaları sende saklı kalan,
Şimdi:
Gece sinmiş gülüşlerinden
öpmek istiyorum seni.
Uzatıyorum bakışlarımı sensizliğe,
Dağ rüzgârlarından/ koklayarak nefesini_
Bir Nehir misali doluyorsun içime.

Her gelen gün sensiz/ ayrı bir kedere gebe
Sana saklı sevinçlerim
hala ıslak ellerimde
Yokluğunun arsız sızıları
Derinlerinden büyüyen çığlık,
Ki, yüzü kızarmış şafaklara soluksuz düşen…..
Yine sensizliğe uyanıyorum/ bu sabah
Gece sinmiş gülüşlerinden öperek…..

alinti