evli bi adamı sevmek suçlumuyum...
önce kendimi anlatayımmm. ben işyerinde o kadar sade bi insandım ki. insanların beni fark etmemesi için elimden geleni yapan biriydim. bi zamanlar işte. çok sade giyinen çok bol giyinen hatta kendine hiç bakmayan birisiydim. çünkü çalıştığım insanlar .çoğu erkek ve evli olmalarından kaynaklıyıdı ayrıca ağır bi depresyondan çıkmanın verdiği izleri taşıyan salak bir kızım işte.. geçen sene bir erkek geldi... hiç alıcı gözle balmadım adını bile bilmiyodum biri sorduğunda onu ismini bile bilmediğim için güzel gözleri olan çocuktan mı bahsediyosunuz diyordum. ama oda onu beğendiğimden değil sadece diğerlerinden ayırt edici özelliği gözlerinin olmasıydı. sonra beraber çalışmaya başladık.. yan yana diz dize. bu arada bana iltifat ediyodu.. gözlerin aynı benimki gibi diyodu... ben başımı eğip duymamazlıktan geliyodum yada kiminle buluşcağımı soruyodu nereye gideceğimi....felan hatta bi gün sinemaya gidelim diyodu. çok iyi anlaşıyodukk. hatta birbirimize benzediğimizi fark ettim... ama evliydi. sadece arkadaşım olabilirdi. öyle oldu ilk başta hiç aklıma kötü bişey gelmedi . onunla sinemaya gitmeyi kabul ettim.. tamam dedim ama arayacağı aklıma bile gelmedi. öylesine bi söz gibi geldi. ama aradı gittik.